صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

پیامد های تعلیق کمک های نظامی آمریکا به پاکستان

-

پیامد های تعلیق کمک های نظامی آمریکا به پاکستان

وزارت امور خارجه امریکا روز پنجشنبه گذشته اعلام کرد، این کشورعملا همه کمک های نظامی خویش به پاکستان را به حالت تعلیق در آورده است. کمک های نظامی امریکا، سالانه تقریبا به یک میلیارد دالر بالغ می گردد که شامل پرداخت صدها میلیون دالر در رابطه به هزینه  جنگ افغانستان نیز می شود. این تصمیم تنش های ژیوپولیتک را در منطقه بی ثبات آسیای جنوبی شده، که به شکل روز افزونی در حال چند قطبی شدن  میان هند- امریکا، چین– پاکستان  و هم پیمانان استراتژیک- نظامی آنها است.
اداره ترامپ، دلیل به حالت تعلیق در آوردن کمک هایش به پاکستان را ادامه ارتباط این کشور با عناصر گروه طالبان و شبکه حقانی یاد کرده است. شبکه حقانی یکی از متحدین طالبان است و مکررا گزارش هایی درباره آن  به نشر رسیده که با طالبان همکاری دارد و در مناطق آزاد قبایل نشین پاکستان لانه های امنی برای شان ساخته است. این گروه عامل شماری از مرگبار ترین حملات تروریستی بر قوای ایتلاف به رهبری امریکا  در افغانستان نیز می باشد. تصمیم اخیر امریکا، یک بخش اجرا شده استراتژی ترامپ در مورد افغانستان و جنوب آسیا می باشد که در ماه اگست گذشته اعلام گردید. رییس جمهور ترامپ، در یک سخنرانی در مقابل سربازان ارتش این کشور وعده داد که برای مدت نا معلومی در افغانستان حضور خواهند داشت و مبارزه  برضد گروه طالبان و سایر گروه های شورشی در این کشور را شدت خواهند بخشید.
رییس جمهور ترامپ، همچنین برای پاکستان گوشزد کرده در صورتی که خودش را مطابق استراتژی این کشور عیار نکند، واشنگتن در رابطه با کاهش روابط این دو کشور گام خواهد برداشت. در پس منظر این خبرها نیز گفته شده، پاکستان جایگاه اش به عنوان یک همکار بزرگ غیر ناتو؛ برای امریکا را از دست خواهد داد و حتی ممکن است در شمار کشورهای حامی تروریسم قرار گیرد. جنگ شانزده ساله افغانستان تا اکنون جان ده هزار شهروند ملکی این کشور را گرفته و میلیون ها تن دیگر را بی خانمان ساخته است. از سوی دیگر، استراتژی ماه اگست امریکا باعث شد ارتش این کشور استفاده از بمب های هوایی را به سه برابر افزایش دهند. برعلاوه، ترامپ دست فرمانده هان این کشور در افغانستان را آزاد گذاشت تا مبارزه شان را شدت بخشیده و از حملات هوایی که قبلا از سوی قصر سفید محدود بود به شکل وسیع تری استفاده کنند.
در سال 2002 میلادی،همزمان با آغاز عملیات نیروهای ایتلاف به رهبری امریکا در افغانستان، سالانه کمک های نظامی امریکا به پاکستان به 1.6 میلیارد دالر بالغ می گردید، اما این کمک ها به مرور زمان کاهش پیدا کرد. وزارت امور خارجه امریکا اذعان کرده، پول کمکی امریکا به پاکستان در صورتی که این کشور ارتباطاتش را با گروه های تروریستی قطع کند امکان دارد دوباره باز گردانده شود. گزارش همچنان یاد آور شده که امریکا می تواند بعضی از کمک ها را با رویکرد مبتنی بر شرایط، برای اهداف قابل شناسایی  و مشخص به این کشور برگرداند.
اعلامیه تحریک کننده، وزارت امور خارجه امریکا با گفته مک ماستر مشاور امنیت ملی امریکا برجسته تر گردید. وی گفت که روابط دو جانبه امریکا- پاکستان "بیش از این تناقضات را تحمل کرده نمی تواند" همچنان وی اضافه کرد" رییس جمهور ترامپ از رفتار پاکستان مبنی بر حمایت از گروه های تروریستی نا امید شده است". با چنین تهدید آشکار، واشنگتن آماده است به صورت چشم گیری چرخش در فشارها بر اسلام آباد را روی دست گرفته و حتی آنرا به رویارویی نظامی بکشاند، مک ماستر ادامه داد:"پاکستان می تواند راه آرامش و رفاه را در پیش گیرد و یا اینکه این کشور می تواند راه کوریای شمالی را کاپی نماید. من فکر می کنم این یک انتخاب آسان برای پاکستان است."
اتهام حمایت از گروه های تروریستی به خصوص ریاکاری از سوی واشنگتن بر اسلام آباد مطرح شده است. اما در گذشته این امریکا بود که از سازمان استخباراتی آی اس آی پاکستان در قسمت کمک به مجاهدین افغانستان در دهه 1980 میلادی  در جنگ مقابل دولت که از سوی اتحاد شوروی حمایت می گردید استفاده می کرد. همچنان این کشور به دیکتاتور پاکستانی جنرال ضیاالحق و برنامه های اسلامی سازی اش کمک فراهم کرد. علاوه براین، واشنگتن از ملیشه های اسلام گرا، به عنوان نیروهای بلقوه در تغییر رژیم در خاور میانه، مثل لیبیا و سوریه استفاده کرده است.
نگهداری روابط پنهانی پاکستان با طالبان و شبکه حقانی نتیجه امپریالیزم تهاجمی امریکا برای کل منطقه جنوب آسیا بوده است، چنانچه به نظر می رسد برای ساختن متحدین جدید اقتصادی و نظامی برای مقابله با رقیب اصلی آنها چین، چنین سیاست را در پیش گرفته است. برای این منظور، در جریان یک و نیم دهه گذشته، واشنگتن جایگاه پاکستان را به شدت کاهش داد به عنوان متحد اصلی در منطقه همکاری با هند را در پیش گرفت.
نخست در اداره جورج بوش، سپس در در زمان بارک اوباما در استراتژی "محور آسیا " که هدف آن از نگاه استراتژی، اقتصادی و نظامی محاصره و به انزوا کشاند چین بود. واشنگتن برای نیل به این هدف توجه ویژه به سوی هند را برجسته می ساخت. دهلی جدید از این بابت دریافت کننده کمک های متعدد نظامی و استراتژیک از اسوی امریکا بود. در مقابل، هند بنادر و پایگاه های نظامی اش را به روی هواپیما ها  و کشتی های جنگی این کشور باز گذاشت. همچنان معلومات استخباراتی را در رابطه به کشتی های چین  و حرکت های زیر دریایی در بحر هند را به پنتاگون شریک می ساخت.
حالا در دولت ترامپ امریکا تعهد کرده فصل جدید از ارتباطات استراتژیک با هند را بر قرار سازد. چنانچه ریکس تیلرسون وزیر خارجه امریکا در دیداری که در ماه اوکتوبر به افغانستان داشت گفت:" از دید ما ارتباط با هند، اهمیت استراتژیک دارد، نه تنها برای یک منطقه خاص بلکه منطقه هند و اقیانوس آرام و همه راه های از جاپان به هند منتهی می شود را در بر می گیرد". حرکات اخیر امریکا، تنش ها میان چین و هند را تشدید خواهد کرد، دو کشوری که در سال 1962 در یک جنگ غیر قانونی باهم جنگیدند برعلاوه، هند را تشویق می کند در خصومتش برضد پاکستان ادامه دهد. دو قدرت اتومی، که تا اکنون در چهار جنگ در مقابل هم قرار گرفته اند و از سال 1947 همزمان با تقسیم هند و پاکستان تنش های مختلف کوچکی را نیز شاهد بوده اند. با توجه به رقابت منطقه ای خود با امپریالیسم امریکا ، با خصومت بیشتری با یک دیگر روبرو خواهند شد.
همزمان با سرد شدن رابطه میان اسلام آباد و واشنگتن، پاکستان به آن واکنش نشان داده و روابط نزدیک خود با متحد دیرینه اش چین را توسعه داده است. پکن تعهد کرده 57 میلیارد دالر را در دهلیز اقتصادی چین- پاکستان سرمایه گذاری کند، پروژه که هدف آن ساختن زیر ساخت های ترانسپورتی میان دو کشور برای دسترسی چین به دریای عرب از طریق بندر گوادر می باشد را عملی سازد. از نقطه نظر پکن، دهلیز اقتصادی چین- پاکستان برای رژیم چین حایز اهمیت است، زیرا می تواند به عنوان نقطه بالقوه ای با برنامه های ایالات متحده امریکا برای از بین بردن اقتصاد  این کشور و با دور زدن اقتصاد چین از سوی امریکا مقابله کند.
دهلیز اقتصادی چین – پاکستان، بخش از استراتژی ابتکاری یک کمربند- یک راه چین می باشد که هدف از آن تقویت روابط اقتصادی چین با اروپا، خاور میانه و افریقا می باشد. این موضوع چالش مستقیم را در برابر هژمونی جهانی امریکا به نمایش می گذارد که از نظر نخبه گان امریکایی به عنوان موضوع غیر قابل تحمل پنداشته می شود که در یک ربع قرن گذشته به صورت روز افزونی استفاده از گزینه نظامی را در پی داشته و سبب رکود اقتصادی طولانی مدت شده است. در ماه های اخیر، امریکا به دلیل مخالف با ابتکار یک کمربند- یک راه، به هند و جاپان پیوسته است.
نخبه گان حاکم پاکستانی نیز تصمیم اخیر ترامپ مبنی بر به تعلیق در آوردن کمک های نظامی این کشور به پاکستان را محکوم کرده اند. وزارت امور خارجه پاکستان طی بیانیه گفت:" مهلت های خود سرانه، بیانیه های یک جانبه و تغییر اهداف همه نتایج منفی را برای تهدیدات مشترک در پی دارد." خواجه آصف وزیر خارجه پاکستان در یک مصاحبه ای ابراز داشت که امریکا بیش از این دوست و متحد ما نیست اما "یک دوست است که همیشه خیانت می کند"
رهبر مخالف عمران خان موضع شدیدتری در این مورد گرفته است، وی از دولت پاکستان درخواست کرده است که خطی را که تجهیزات  14 هزار سرباز امریکایی را از طریق پاکستان به افغانستان انتقال می دهد مسدود کند. در سال 2011 میلادی و 2012 پاکستان برای چند ماهی این مسیر را مسدود کرد، دلیل این کار پاکستان حمله محرمانه امریکا در خاک پاکستان بود که به اثر آن اسامه بن لادن رهبر شبکه القاعده کشته شد.
وزارت خارجه چین نیز به تصمیم اخیر ترامپ واکنش نشان داده است، این وزارت طی بیانیه ای گفته :" پاکستان تلاش های بزرگ و قربانی زیادی را در راستای مبارزه با تروریسم انجام داده است." هم چنان در بیانیه به رابطه چین و پاکستان اشاره شده " روابط پاکستان روابط همیشگی و همکاری استراتژیک می باشد". عمق تنش ها میان پاکستان و امریکا پیامد های منطقه ای و جهانی را نیز در پی دارد. از سوی دیگر، آتش مخالفت ها میان پاکستان-هند و چین- هند را شعله ور خواهد ساخت و هم چنان سبب تنش میان امریکا و قدرت های اتومی خواهد شد. آتش بس شکننده میان هند و پاکستان روی منطقه مورد منازعه کشمیر در سال 2016 پس از یک عملیات هند در داخل خاک پاکستان شکسته شد. در این میان در اواخر ماه دسامبر میان عساکر مرزی هند و پاکستان تبادل آتش نیز صورت گرفت که از دو طرف کشته و زخمی نیز شدند. هند از تصمیم اخیر واشنگتن مبنی بر تعلیق در آوردن کمک های نظامی به پاکستان استقبال کرده است.
منبع:  world socialist web site

دیدگاه شما