تاثیرات پوشش فعال رسانه ای سیاست
رسانه باید آزاد و غیر وابسته باشد تا این توان را داشته باشد که فعالانه، سیاست را پوشش دهد. شماری از مقالات در این مورد تحقیق کرده اند که چگونه این ویژگیها با دولتداری خوب در سطح کشوری بستگی دارد. بعضی از یافته های کلیدی حاوی این مساله است که فساد عموما در کشور دارای آزادی رسانه، با سطح کمتر روزنامه های دولت بنیاد و با بیشتر بودن رسانه های دارای مالکان خارجی، پایین است. اما مشکل است که از این مطالعات این نتیجه را بگیریم که مطبوعات آزاد و مستقل، فساد را کاهش می‌دهند. چه مدیا آزاد باشد و چه نباشد از دخالت‌های دولت متاثر است  و دولتهای دچار فساد بیشتر، انگیزه بیشتری برای ساکت کردن مدیا دارند. یک رویکرد امیدوار کننده به شناخت این اثرات که بیشتر غیر مستقیم است این مساله مهم است که بر دامنه شدت پوشش سیاسی داخل یک کشور زوم کنیم ، گرچه، همچنین در داخل کشورها، سخت است که آثاری که پوشش مدیا بر سیاست، رای دهنده و سیاستمداران دارد را شناسایی کنیم. رابطه بین پوشش رسانه و دانش سیاسی، عملکرد سیاستمداران و نتایج سیاسی پیچیده است. نیروهای زیادی برای کار هست و سخت است که آنها را به خوبی کنترل کنیم. برای مثال، رای دهنده ها بیشتر در مورد سیاستمدارانی که بیشتر در رسانه حضور دارد، می دانند و این تنها اثر مقالاتی که در مدیا است بر روی دانش افراد نمی باشد بلکه همچنین مدیا متمایل است که پوشش دهد سیاستمدارانی را که بهتر شناخته شده هستند. شبیه همین اجرای پروژه های فدرال یا جوایز بزرگ جذب می کند توجه و پوشش مدیا را. به همین دلیل یک همبستگی بین آنچه پوشش مدیا و مسایل خاص و اختصاص بودجه دولت به آن مسایل وجود دارد و سخت است که تاثیرات مدیا بر روی وجوه دولتی، محاسبه گردد.
اشنایدر و استرامبورگ اثرات مطبوعاتی که در ایالات متحده فعالانه سیاست را پوشش می دهند، تحلیل کرده اند با توجه این حقیقت که مقدار پوشش برمی گردد تا حد زیادی به تلاقی تصادفی بین بازار مدیا و بخشهای سیاسی. این دو محقق انتخابات پارلمان ایالات متحده را بررسی و مطالعه کرده اند. آنها دریافته اند که جاهایی که از رسانه‌ها انتظار می رود که به طور نزدیک سیاست کنگره را  پوشش دهند، رای دهنده ها هم از آن بیشتر اطلاع دارند و سیاستمداران با تکرار و علاقه بیشتری در مورد آن رفتار می کنند و بودجه بیشتری از وجوه فدرال در مورد آن هزینه می شود.  برای شناخت اثرات رسانه ها، اشنایدر و استرامبرگ از محاسبات ریاضی و یا همسان سازی و تجانس بین بازارهای رسانه و بخشهای مربوط به کنگره، بهره برده اند. این محاسبات مبتنی بر سهم روزنامه خوانانی می باشد که در آن بخش خاص عضو کنگره زندگی می کنند. تحقیقا، باید سهم قرائت روزنامه حاوی پوشش مطبوعاتی فعالیتهای یک عضو کنگره باید در حال افزایش باشد. اشنایدر و استرامبرگ این نکته را بعد از تحلیل محتوای قسمت بزرگی از روزنامه های آمریکا دریافتند. از آنجا که در یک بخش بیشتر از یک روزنامه به فروش می رسد، آنها عضویت کنگره را به عنوان وزن دوره ای متوسط از قرائت از هر یک از روزنامه های فروخته شده در آن بخش، تعریف می کنند. این مساله در مناطق روستایی به صورت دقیق‌تری عمل می کند. چرا که به صورت کنترل شده تری قابل تحقق است. گرچه، این نتیجه گیری با دیگر متغییرات مهم برای اطلاع رای دهنده یا علاقه او به صورت قدرتمندی ارتباط نمی گیرد.
اشنایدر و همکارش دریافت که اکثر مردم در جایی که تجانس و همسانی بالاست قادر هستند که نام کاندیدا را به درستی به یاد داشته باشند. تخمینها اشاره به این دارد که پاسخها 25 درصد بیشتر احتمال دارد که اسامی کاندیداها به درستی بیان شود در جایی که رقابتهای اعضای کنگره همسان است در یک مقایسه با جایی که این رقابتها به شکلی ناهمسان پیش می رود. برای رسیدن به این نتیجه این محققان جوابها تشریحی و مفصلی که از مردم در مورد اسامی کاندیداهای کنگره پرسیده شده است در دوره سالهای 1990 تا سال 1998. چرا ما باید باور کنیم که این تحقیق ها اثرات غیر مستقیم تاثیر پوشش خبری را نشان می دهد؟ این همبستگی می تواند بالا باشد چرا که نمایندگان کنگره یا رای دهنده ها به طور نظام مندی در نقاطی که همسانی بالاست، متفاوتند. برای نشان دادن این دغدغه که متفاوت هستند، این محققان، یک متغیر مصنوعی را گذاشتند برای هر دوره رقابتهای کنگره. با این روش آنها در حقیقت مقایسه کردند تنها پرسش شوندگانی که آنها در همان ناحیه زندگی می کردند و گزارش می دادند  در مورد همان ناحیه انتخاباتی که شامل همان دو کاندیدای اصلی و رقیب اصلی آن ناحیه بود اما در نواحی مختلف و با انواع متفاوت از همسانی. برای نشان دادن اینکه دغدغه رای دهنده ها متفاوت بوده است، اشنایدر و همکارش در محاسبات خود اثرات ثابت ناحیه ای را نیز داخل کردند و تنها به متغیر همسانی اجازه دادند که تغییر کند به دلیل تغیرات در نواحی انتخاباتی کنگره به دلیل بخش بندیهای جدید بین سالهای 1990 تا 1992.
اشنایدر و استرامبرگ این نکته را بعد از تحلیل محتوای قسمت بزرگی از روزنامه های آمریکا دریافتند. از آنجا که در یک بخش بیشتر از یک روزنامه به فروش می رسد، آنها عضویت کنگره را به عنوان وزن دوره ای متوسط از قرائت از هر یک از روزنامه های فروخته شده در آن بخش، تعریف می کنند.