صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

انتخابات؛ تنها راه حـل اساسی

-

انتخابات؛ تنها راه حـل اساسی

هیچ ارزشی بالاتر از اینکه روند های دموکراتیک در افغانستان به سرانجام برسد وجود ندارد. هر مصلحتی که برای فردای افغانستان در نظر گرفته شود باید بر مبنای اراده و خواست عمومی مردم باشد و از کانال های دموکراتیک و مدنی باید دنبال گردد تا به سرانجام نیک منتهی گردد.
فرایند انتخابات برای شهروندان افغانستان، تنها راه مؤثر برای ابراز اراده و تأثیر آنان در تحول قدرت سیاسی میباشد و به همین سبب، دیگر هیچ سهل انگاری و کوتاهی را در این فرایند نخواهند پذیرفت. نسل امروز بر این باورند که از راه هموار گام بردارند هرچند که آهسته گام بردارند. از این رو توقف در مسیر روندهای دموکراتیک در افغانستان به هیچ وجه پذیرفتنی نیست چون تمام داشته های سال های اخیر افغانستان را دوباره ضرب صفر خواهد کرد.
اگر به فرازنای سیاست مدرن نگریسته شود، مردم افغانستان چندان مسیر طولانی را تاکنون نپیموده است ولی این امیدواری وجود دارد که مردم از مسیری که یافته است به راحتی منصرف نخواهد شد. مردم افغانستان با مشارکت گسترده در چندین انتخابات گذشته، ارادۀ سیاسی شان را به صورت یک رفتار سیاسی جمعی به صورت واضح نمایان ساخت. این رفتار سیاسی، پیامهای بلند و معناداری برای سیاستگران به همراه  داشت. نخستین پیام این حماسۀ مشارکت در انتخابات گذشته، آموزش سیاست به سیاستگران بود. بدین معنا که سیاستگران میبایست به صورت مشارکت مسالمت آمیز، سهم شان را از قدرت ادعا و آن را کسب نماید. مفهوم این پیام، خستگی و بیزاری مردم را از خشونت سیاسی برای در یافت سهم سیاسی شان واضح و آشکار می سازد. چه آنکه مردم تا هنوز افسردگی فاجعۀ خشونت سیاسی را در تن خویش احساس می کنند و از دیگر سو سیاستگران را با همان روحیهی دیروزین شان مأنوس میدانند. پیام دیگری مشارکت سیاسی مردم در انتخابات، پایان ستیزه جوی سیاسی برای سیاستگران بود. این پیام سیاستگران را به این مسیر رهنمون ساخت که ستیزه جوی ره به سلامت نمی برد. منطق این پیام، سنت باج خواهی از طریق خشونت را سرزنش و در ستیز با سلامت مردم می داند.
زیرا ستیزه جوی در سیاست پیوسته بنیان مردم را بر انداخته است. روان جامعه از خشونت سیاسی، آسیب فراوان دیده است. فاجعه ی خشونت سیاسی و تمامیت خواهی قدرت، زیست مشترک را به امتداد بیشتر از سی سال به خاکستر کشانیده است.
از آن جا که رفتار فراقانونی و گریز از معیارهای پذیرفته شدۀ سیاسی، سیاست را به فاجعه میکشاند، مردم راه حل سیاسی را در انتخابات و راه حل مشکلات انتخاباتی را در تبعیت از قانون و میکانیزم های قانونی می پندارند و به برگزاری به موقع انتخابات ریاست جمهوری سال آینده تأکید دارند.
بنا براین احزاب سیاسی، کمیسیون های انتخاباتی و نهادهای ناظر انتخاباتی باید تلاش کنند که انتخابات ریاست جمهوری پیشرو به وضعیت مناسب و به موقع برگزار شود تا اعتماد شهروندان کشور دوباره تضمین شود. در واقع انتخابات پارلمانی در سال جاری یک آزمون عملی مهم برای آماده سازی شرایط، جهت برگزاری انتخابات سالم ریاست جمهوری سال آینده بود.
از این رو کمیسیون های انتخاباتی باید نهایت تلاش و دقت لازم را انجام بدهند تا از آرای پاک مردم حمایت شود وکسانی را که مردم براساس برداشت ها واراده شان برگزیده اند به پارلمان راه پیدا کنند. اگر نتیجه انتخابات پارلمانی با  دقت و به موقع  نهایی نگردد، بعید به نظر می رسد که شهروندان افغانستان به برگزاری به موقع انتخابات ریاست جمهوری باورجمعی پیدا کنند.
بی باوری مردم و سلب انگیزۀ شهروندان در پروسۀ مشارکت انتخاباتی، مشروعیت حکومت بعدی و حتی مشروعیت نظام را در افغانستان به راحتی می تواند زیر سئوال ببرد. هم اکنون حکومت افغانستان تنها با بحران ضعف سیاسی و قدرت حاکمیت سیاسی روبرواست و شهروندان حتی الامکان از حکومت حمایت و پشتیبانی می کنند ولی اگر قدرت حاکمه در افغانستان با بحران مشروعیت رو بروشود، چالش های پیشرو دیگر به راحتی قابل حل نخواهد بود.
بنابراین بدیهی است که تأخیر در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بنا بر هر عواملی که باشد اقتدار حکومت افغانستان را کاهش می دهد و از هر جانب زمینه تضعیف حکومت را فراهم می سازد. در چنین شرایطی حکومت افغانستان نه می تواند در مسایل داخلی و نه در مسایل سیاست خارجی آن گونه که باید وارد شود و تصمیم گیری نماید. حتی ازسال های گذشته که حکومت افغانستان براساس تصمیم کلان سیاسی و آرای مردم افغانستان روی کار آمده بود برخی از مخالفان سیاسی حکومت موضوع لویه جرگه اضطراری و دیگر کانال های سنتی را در افغانستان مطرح می کردند و در صدد ایجاد یک معبر برای عبور از حکومت قانونی در افغانستان بودند. بنابراین درصورتی که زمان قانونی حکومت فعلی سپری شود و هیچگونه میکانیسم قانونی برای ادامه حکومت وحدت ملی موجود نباشد مشخص است که یک خلاء اقتدار برکشور حاکم خواهد شد که زمینه بی نظمی های غیر قابل انتظار را به وجود خواهد آورد.
از این رو ضرورت و خواسته افکار عمومی این را ایجاب می کند که برای تسریع روند پروسه انتخابات ریاست چمهوری در افغانستان تلاش های قانونی صورت بگیرد که تمام اقدامات اساسی برای آینده افغانستان توسط حکومت منتخب با مشورت نخبگان سیاسی  افغانستان به پیش برده شود. در غیر این صورت کشور وارد یک شرایطی خواهد شدکه زمینه را برای شکل گیری قطب های قدرت های مختلف فراهم می سازد و در آن صورت مدیریت کشور از لحاظ سیاسی رو به بحران خواهد رفت.
افغانستان در هفده سال گذشته تلاش های زیادی را به خرج داده است تا از شکل گیری جزیره های قدرت در موازات حکومت ملی جلوگیری کند و قدرت رسمی را بر مبنای قانون اساسی به نمایندگی از اراده مردم تمثیل کند. هرچند که این پروسه به درستی مدیریت نشده است ولی آغاز حرکت بسوی نهادینه شدن نمایندگی دموکراتیک در کشور می تواند باشد. بنا براین ضرورت دارد که این روند تداوم پیدا کند و بر روند های دموکراتیک وقفه های غیر ضروری ایجاد نگردد.

 

دیدگاه شما