صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

پروسه صلح و کارخانگی حکومت

-

پروسه صلح و  کارخانگی حکومت

در حالیکه جنجالهای انتخابات پارلمانی افغانستان با اعلام نتایج ولایت کابل، فروکش کرده و تکتهای انتخاباتی ریاست جمهوری یکی پی دیگری ثبت نام میکنند، چهارمین دور سفر زلمی خلیل زاد نماینده ویژه ایالات متحده امریکا برای صلح افغانستان در حال اتمام است.
آقای خلیل زاد چهارمین سفر خود به هدف تسریع و تقویت گفتگوهای صلح افغانستان با گروه طالبان را سهشنبه 18 جدی از کابل آغاز کرد و بعد از آن به دهلی جدید و بیجنگ رفت. خلیل زاد روز جمعه 28 جدی وارد اسلام آباد شد.
این درحالیست که حکومت افغانستان نیز تلاشهای وسیعی را برای به ثمر نشستن تلاش های صلح به کار بسته است.
با این همه، دومین بار است که طالبان نشست صلح با تمام ابعادش را رد میکند. یک نشست قرار بود میان امریکا و طالبان در دوحه قطر انجام شود، ولی اندکی بعد طالبان آن را لغو کرد. برای بار دوم گفته می شد که در این روزها نشستی میان خلیل زاد و نمایندههای طالبان در پاکستان بر گزار شود. و ذبیح الله مجاهد آن نشست را رد کرده است.
این نشان می دهد که در شرایط فعلی فضا برای گفتگو باطالبان فراهم نیست. طالبان که در ظاهر خود را در موقف جدی تر میبینند چندان تمایلی به صلح ندارند، از دیگر سو، همان طوری که کشورهای منطقه بخصوص اکثر کشورهای همسایه افغانستان برای مشارکت در روند صلح کشور فعال شده اند، با دیدگاههای معطوف به منافع خود به روند صلح افغانستان نگاه میکنند؛ روند صلح افغانستان را کند ساخته است.
همه این عوامل دست بهدست هم داده و روند صلح افغانستان را به یک چرخه باطل تبدیل کرده است و این روند حتا ماه ها هم اگر ادامه یابد؛ ما به صلح دست نخواهیم یافت. حالا کیفیت و توصیف مورد نظر ما از این صلح، بماند سرجایش.
این طرف اما جای خوش بینیاش باقی است که حکومت افغانستان در کنار رسیدن به مسایل صلح، به کارهای خانگی خود نیز رسیده است. کار های خانگی که اگر بهدرستی انجام شود، موثر ترین ابزار صلح خواهند بود. برگزاری انتخابات، اصلاحات اداری، اصلاحات امنیتی، برنامههای اقتصادی و تعریف یک نقشه جدید راه برای افغانستان امروز.
تا هفتههای آینده انتخابات پارلمانی کشور به نتیجه خواهد نشست و رقابت انتخابات ریاست جمهوری رنگ و شکل جدی بخود خواهد گرفت. معنای این کار است که از هم اکنون نه تنها مردم افغانستان صلح مشروط به حکومت موقت را نمیخواهند که رفتن به سوی انتخابات ریاست جمهوری یک چنین داعیه را متنفی نیز میسازد.
پس از انتخابات حکومت می تواند با فشار نظامی گروه طالبان را وادار به گفتگوهای صلح کند. با این سیاست دیگر نه به تلاشهای شبانه روزی خلیل زاد نیازاست و نه برای سود جویان منطقهای به بهانه صلح؛ فرصت منفعت طلبی باقی خواهد ماند.
طالبان به عنوان یک گروه شکست خورده به پای میز صلح خواهند آمد و یک روند صلح با عزت و با دستآورد را خواهد پذیرفت.

دیدگاه شما