صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

نقش نظام بین الملل در مذاکرات صلح

-

 نقش نظام بین الملل در مذاکرات صلح

پدیده ی صلح در افغانستان  بعد از سه دهه جنگ و منازعات خونین  و ویرانگر، یک  امر حیاتی،  ضروری  و یکی از آرزوهای دیرینه مردم سر بلند این کشور است، تجربه های  تاریخی به عنوان یک قاعده اجتماعی  نشان  داده است که پایان هر جنگ، منازعه  و خصومت  فردی، اجتماعی، داخلی  و بین المللی،  سر انجام  صلح  و ختم منازعه بوده، افغانستان به عنوان یک  کشور در حال منازعه ی داخلی که ریشه های بین المللی دارد، از  قاعده مذکور مستثنی نیست، در نهایت  یک روزی  باید  کاروان صلح افغانستان به سر منزل مقصود خویش  برسد، اما پروسه ی صلح افغانستان ابعاد پیچیده ی  سیاسی، فرهنگی، حقوقی،  ملی و بین المللی دارد، همانطوریکه  پدیده ی جنگ و منازعه دارای علل و عوامل متعدد داخلی و بین المللی می باشد،  پروسه ی صلح نیز عوامل و علل  ملی  و بین المللی دارد، بنابر این؛  نقش  نظام بین الملل را در مذکرات صلح افغانستان نمی توان نادیده گرفت  و پرسش اساسی در این است  که نقش حقوقی و سیاسی  نظام بین الملل،  به خصوص  کشورهای کمک کننده دولت  افغانستان در این  مذاکرات چگونه است؟
به نظر می رسد؛ نظام بین الملل در مذاکرات صلح افغانستان، نقش اساسی در تدوین نقشه ی راه،  زمینه سازی  و میانجیگری بین طرف های متخاصم  دارد و در ا ین رستا  تلاش های خوبی تا کنون  انجام شده است مانند مذکرات مسکو، مذاکرات قطر و برخی از اجلاس مرتبط با پروسه ی صلح  که حکایت از ذهنیت مثبت نظام بین الملل در قبال  مذاکرات صلح  این کشور دارد، اما فراموش نباید کرد که تحت هیچ شرایط   و قواعد حقوق بین الملل ، قانون اساسی  و حاکمیت ملی افغانستان، هیچ کشور حق ندارد که در سیاست خارجی  و قضایای داخلی  افغانستان  به نمایندگی  و یا به جای دولت  این کشوردر  سیاست خارجی  و ملی مانند مذاکرات صلح  و سایر قضایای بین المللی تصمیم بگیرد  و حاکمیت ملی این کشور را  نقض نماید، صلح که با نقض حاکمیت ملی افغانستان، با تغییر ساختار های حقوقی مناسب  بخصوص قانون اساسی  بر ملت و دولت  این کشور تحمیل شود، صلح واقعی  و پایدار نخواهد بود و زمینه ی باز تولید یک بحران خونین دیگر خواهد شد که  هزینه ملی و بین المللی آن سنگین تر و پیامدهای منفی آن  خطرناک تر از وضعیت قبل از صلح  خواهد بود.
شاید منافع  کشور های  منطقه ای، همسایه ها  و منافع برخی از کشورهای دوست و حمایت کننده افغانستان  در ایجاد  یک دولت موقت همسو با کشور پاکستان  تامین گردد  و منافع ملی آنها  از جناب یک دولت همسو و تابع پاکستان  مورد تهدید واقع نگردد اما   نظام بین الملل نباید فراموش نمایند؛ صلح که به بهای  پایان  نظام  سیاسی مبتنی بر دموکراسی  و مردم سالاری،  نقض حقوق شهروندی و حقوق بشری،  تکرار  جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و نسل کشی  در این کشور صورت بگیرد،  این صلح هزینه گزاف تر از  جنگها و منازعات گذشته خواهد داشت، بنابراین؛ صلح امتیاز طلبانه  و غیر عادلانه با محتوای یک صلح انسانی  و اسلامی در مغایرت قرار دارد از این جهت است که همکاران بین المللی افغانستان  روی تمام ابعاد یک صلح منصفانه در افغانستان دقت نمایند بخش از هزینه های معنوی مردم این کشور، نادیده گرفتن جنایات وسیع  ضد بشری  است که  توسط مخالفان دولت در طول بیش از دو دهه  انجام  شده  است  و براساس عدالت انتقالی آنها  باید محکمه و مجازات شوند در صورتیکه  امتیازات بیش از حد معمول برای مخالفان در نظر گرفته شود حقانیت مبارزات بر حق و حقوق انسانی  ملت افغانستان را زیر سوال می برد  اگر چنین شود،  جفا و ستم بزرگی به حق مردم افغانستان  تحت عنوان پروسه ای صلح  انجام  خواهد شد.

دیدگاه شما