صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

خانه ملت و جنجال‌های خـارج از قاعده

-

خانه ملت و جنجال‌های خـارج از قاعده

شورای ملی افغانستان به عنوان یکی از تأثیرگذارترین نهادهای دولتی، نقش بارز و برجسته در انکشاف و پویایی کشور دارد، این نهاد متشکل از دومجلس مشرانو جرگه و ولسی جرگه میباشد، هر دو مجلس متفقا به نمایندگی از مردم افغانستان با عنوان شورای ملی افغانستان یاد میشوند که از جمله کار ویژههای مهم آن، قانونگذاری، نظارت از عملکردهای حکومت و ارزیابی از وضعیت عمومی کشور میباشد. چگونگی عملکرد پارلمان و راه یابی نمایندگان ملت در هر کشور گویای وضعیت و واقعیتهای موجود در آن کشور میباشد، زیرا وکلای پارلمان از متن تودههای مردم برخواسته و مأنوس با روحیه مردم وارد خانه ملت میگردند که داشتن هر گونه فرهنگ و نمایش شعور و ادب سطح نگرش همان ملت را در قبال مسائل سیاسی به معرض دید قرار میدهد. با در نظر داشت این مقدمه میخواهیم که پارلمان امسال و نمایندگان آن را با نگرش کارشناسی به مسئله نمایندگی ملت، مورد غور و بررسی قرار دهیم.
اساسا نه تنها افغانستان بلکه تمام پارلمانهای دنیا بسیاری اوقات شاهد درگیریهای نمایندگان ملت میباشند؛ چون پارلمان به عنوان یک نهادی که هر فرد آن از طرف مردم گزینش گردیده و به نیابت از مردم به کرسی نمایندگی تکیه زده است بر میتابد که بر سر اعاده حق و حقوق مردم و رسیدن حق به صاحب آن، گاهی شاهد درگیری و مشکلات زد و خورد میان نمایندگان ملت نیز باشیم. اروپا که مهد دموکراسی است و خواستگاه نظام پارلمانی از آنجا نشأت گرفته است بسیاری اوقات می بینیم که جنگ و در گیری در داخل مجلس نمایندگان شان اتفاق میافتد؛ اما موردی که قابل جنجال باشد و به درگیری فیزیکی نمایندگان منجر شود متفاوت است. در افغانستان جنجالهای وکلای ملت در هفته جاری از حد و اندازه یک تنش و نزاع ساده عبور کرده بود، بعضی وکلای این دور، به محض ورود شان به پارلمان، کرکتر و شخصیت یک وکیل را از خود دور کرده بودند و با روحیهی خلاف مقام و موقعیت شان تا مرز افتضاح و سبکسری نیز پیش رفتند، البته نمیخواهیم شخص خاصی را مورد قضاوت و ارزیابی قرار دهیم زیرا مردم افغانستان از پرده تلویزیون شاهد بودند که در خانه ملت چه میگذرد؟ و اینکه کدام وکیل برحق بود و کدام یکی شان نا حق، به قضاوت ملت میسپاریم که خود از ابتدا تا انتها شاهد ماجرا بودند.
اما آنچه که از شأنیت و وجهه سیاسی بعضی از وکلا کاست، رفتار نا شایست توأم با فحشهای رکیک و ناسزا گویی بود که منجر به تحقیر جایگاه وکالت در نزد مردم گردید. در سیاست باید تمام بازیهای درون رینگ و استوار بر قاعده باشد، قاعده مندی بازی سیاسی باعث میگردد تا اشخاص و سایر جناحهای ذیدخل نیز در داخل رینگ، ملزم به رعایت قواعد بازی شوند. بازی با قاعده باعث ایجاد فضای امن و با ثبات سیاسی میشود و هر شخص و جناح سیاسی در هنگام بازی سیاست، هیچگاه خود را از دایرهی همان قاعده خارج نمیسازد و اگر احیانا کسی با لجبازی و یا سهوا از دایره بازی خارج شد؛ چنان در خارج از دایره باقی بماند که به مرور زمان حضور خودش در صحنه سیاست کمرنگ گردد، به همین دلیل باید هر شخص و جناحی که پای خود را در رکاب سیاست پیش میگذارد باید بسیاری از مسایل را از نو یاد بگیرد و بسا برخی رفتار و خصوصیات شخصی را کنار بگذارد تا بتواند به عنوان یک شخص رسمی به نمایندگی از مردم، در خصوص پیشبرد امور محوله موفق و کار آمد عمل نماید. به باور من شکستن صندلی و کرسیهای مجلس نمایندگان و برخورد فیزیکی با محافظان خانه ملت، یک رفتار و عملکرد بی قاعده است که قطعا شخصیت وکلا را به طور جدی صدمه میزند و پرستیژ بین المللی افغانستان را در نزد جهانیان نیز خدشه دار میسازد. حل مسئلهی ریاست مجلس، مطابق به قانون امکان پذیر است و هرگونه درگیری فیزیکی در این ارتباط، مضحک و خجالت آور است، ما در این نوشته، در مورد کسی قضاوت نمیکنیم بلکه اصل عملکردهای که در داخل مجلس منجر به ایجاد هرج و مرج میگردد را مورد نکوهش قرار میدهیم.
آنچه را که نمیتوان به راحتی از آن چشم پوشی نمود، دامن زدن به مسایل قومی و زبانی است، این پدیده منحوس تعصب زا و چندش آور، به عنوان ابزار دست بعضی از اشخاص قرار میگیرد که به محض احساس بن بست و نا رسایی سیاسی، غیر منصفانه وارد بازار گندیده تعصب قومی زبانی میشوند. دامن زدن به تعصبات، وقتی ملال آور تر و زشت تر از هر وقت دیگر میشود که از آدرس خانه ملت آن هم در سطح کلان سیاسی از طریق رسانهها سمپاشی میشود و ویروس های آن در جامعه پخش می شود. ویروس تصعب قومی – زبانی چنان ملتهب و کشنده است که همزمان با شکل گیری شخصیت جوانان، در ذهن آنان تزریق میگردد وقتی که آنها بزرگتر شدند و در سطح کلان سیاسی قدم گذاشتند با پیش فرض ذهنی از قبل آماده شده، طرز دیدشان در مورد پسامدهای کاری توأم با عصبیت و جهل است که از همان زمان به جای اینکه در مورد چگونگی رشد و ارتقای کشور فکر کنند در مورد زمینگیر ساختن دیگران می اندیشند در چنین حالت است که ما همیشه به صورت نا خود آگاه، نسل اندر نسل در آتش تعصب و جاهلیت میسوزیم و هیچگاه سیر صعودی به مسیر توسعه را نمیتوانیم به راحتی بپیماییم؛ به همین دلیل است که دامن زدن به این آتش نفرت و کینه جز اینکه دامن خود مان را بسوزاند هیچ نفعی برای نسل کنونی و بعدی نخواهد داشت؛ لذا بجای اینکه تلاش کنیم خود را با دامن زدن به تعصب از منجلاب سیاسی نجات بخشیم، باید در راستای هدفمندی سیاستهای خویش با طرح و برنامه وارد بازیهای قاعدهمند شویم تا همیشه بتوانیم در میدان سیاست خوش بدرخشیم و تاوان نا توانیهای خود را بالای ملت تحمیل نکنیم‌‌ ، بلکه به عنوان اشخاصی که به نمایندگی از ملت در یک مرحله مهم سیاسی راه یافتهایم تلاش نماییم که شقاق و فاصلههای به وجود آمده را پیوند دهیم نه اینکه آن را دورتر سازیم.
با در نظرداشت اصول وظایف و کار ویژههای وکالت، یک وکیل باید توان درک این امر را داشته باشد که از آدرس خانه ملت دامن زدن به تفرقه قومی - زبانی مغایر تمام ارزشهای ملی است و چنین شخصی نباید خود را وکیل مردم بپندارد، عدم قاعده مندی در اجرای وظیفه و ابراز نظر در چنین مسایل، باعث میگردد که منجر به تخریب خود شخص گردد و هیچگاه در صورت شکست سیاسی یک فرد، اشخاص متعلق به قوم و زبان به کمک وی نخواهد آمد؛ زیرا مردم افغانستان اعم از تمام اقوام و زبانها به این درک رسیده اند که چنین اشخاص نه تنها برای افغانستان مفید نیست بلکه مایه شرمساری و ننگ قومی شان نیز میباشد. مردم افغانستان درک کرده اند که مهمتر از هر امری، باید امنیت و ثبات در کشور برقرار باشد تا لقمه نانی را نصیب شوند، دامن زدن به مسائل قومی – زبانی برای مردم نان وآب نمیشود که بعضی اشخاص پوپولیست با استفاده از این گزینه شکستهای سیاسی خود را میخواهند جبران کنند. افغانستان به عنوان یک کشور متشکل از رنگین کمان اقوام بیش از هر وقت دیگر نیازمند امنیت و ثبات است تا در بستر آن، زمینههای کار و در آمد برای مردم فراهم گردد این مردم فقط به نان و کار نیاز دارند، مسایل نفاق برانگیز از دیدگاه مردم افغانستان مطرود است و بهتر است کسی در این مورد به خود زحمت ندهد چون بی نتیجه خواهد ماند.

دیدگاه شما