صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

بازی جدید پاکستان در قبال صلح

-

بازی جدید پاکستان در قبال صلح

ارتباط گروه طالبان با کشورهایی مانند ایران، چین و روسیه به این معنی است که اگر امریکا به مذاکره با طالبان تمکین نکند، گزینههای دیگری نیز روی میز است تا پاکستان را به اهدافش برساند.
مردم افغانستان خواهان صلح هستند و صلح خواست دیرینه و آرمانی برآمده از جان و تن میلیونها افغان است، اما نه به هر قیمتی و نه به ارزش از دست دادن دست آوردهای که با دادن هزاران قربانی آن را به دست آورده اند. درست است که این جنگ خانمان سوز بیش از 4 دهه قربانیهای زیادی از  مردم کشور گرفته و سرنوشت پر از مشقت و دشوار را برای این سرزمین به بار آورده است. اما مردم ما به هیچ وجه نمی خواهند دوباره به عقب برگردند و چیزهای را که در این 18 سال به دست آوردند از دست دهند.
جنگ تحمیلی در کشور از سوی گروه طالبان با همکاری کشورهای منطقه و جهان بر افغانستان تحمیل شده است.
این جنگ تحمیلی زندگی پر فراز و نشیب و مملو از بدبختی را طی چندین دهه برای مردم افغانستان به بار آورده است.
جنگ افغانستان به عنوان ابزاری برای تجارت مافیای اقتصادی (داخلی و خارجی) تبدیل شده و هر یک از کشورهای منطقه و جهان و مافیای داخلی و خارجی در ادامه جنگ، منافع خود را در افغانستان دنبال مینمایند.
پاکستان به عنوان حامی طالبان همواره از آنها به عنوان ابزار برای کسب منافع خود استفاده نموده و این بار نیز با به راه اندازی درامه جدید و میزبانی از طالبان میخواهد از طالبان به عنوان ممثلان و بازیگران فلم خود استفاده کند تا به منافع از قبل تعیین شده خود برسد همانگونه که جنگ در افغانستان به تجارت مبدل شده بود طالبان نیز توسط تاجران و مافیای سیاسی جهان مخصوصا" پاکستان به عنوان محصول تجاری مورد بهره برداری قرار میگیرد.
پاکستان تا توانست از بابت نزدیکی طالبان با امریکا سود برد تا جای که این پروسه بیش از 9 ماه دوام نمود و در این مدت پاکستان با سکوت و ابزار خود (طالبان) توانست از کشورهای منطقه نیز منافع قابل ملاحظه ای را بدست آورد. امکان امضای توافقنامه صلح بین طالبان و آمریکا، بهاندازهای نزدیک بود که ایران، روسیه و چین برای تضمین آن اعلام آمادگی کردند.
در این میان مقامات پاکستانی طوری وانمود میکردند که گویا بیطرف هستند و فقط برای پیشرفت پروسه مذاکرات صلح افغانستان، همکاری میکنند. پاکستان با واگذاری میزبانی این پروسه به قطر سود خوبی به دست آورد، همچنان با رو به رو نمودن این گروه با عربستان، چین، روسیه، ایران و.. توانست به پول خوبی دست یابد و برای جلب اعتماد آمریکا، زمینۀ سفر دانهدرشتهای گروه طالبان از جمله ملابرادر را جهت گفتگوهای صلح با امریکا در قطر فراهم کرد. این مذاکراتِ رمزآلود و کاملاً غیرشفاف حدود یکسال پیش توسط زلمی خلیلزاد نمایندۀ ویژه وزارت خارجه امریکا برای صلح افغانستان با هیئتی از گروه طالبان به رهبری عباس استانکزی کلید خورد و ادامه پیدا کرد.
جزئیات این مذاکرات که 9 دور ادامه یافت از دید مردم و حکومت افغانستان کاملاً پنهان بود. پاکستان در این مدت با درج امارت اسلامی و بعضی دیگر از خواستههای خود در پیشنویس تفاهمنامه با امریکا، به مراد خود نزدیک گردیده بود و از این طریق، میلیونها دالر را از آمریکا گرفت. در این سناریو خلیل زاد نقش سازنده داشت اما زمانی که معامله افشا شد و اختلافات داخلی در آمریکا بالا گرفت، ناگهان مذاکرات از سوی ترامپ متوقف شد و این روزنۀ خوشبختی به رویشان بسته شد.
پاکستان که با توقف این روند، منافع خود را در خطر دید، بلافاصله برای از سر گیری آن اقدام کرد. عمران خان نخستوزیر پاکستان درباره آغاز مجدد مذاکرات، دوبار با ترامپ گفتگو کرد اما ترامپ درخواست او را نپذیرفت.
زماني كه پاکستان از شروع مجدد مذاکرات صلح ناامید شد، وزیر خارجه این کشور تهدید کرد که اگر این روند آغاز نشود، اوضاع امنیتی افغانستان خراب میشود.
سپس طالبان به دستور پاکستان سفرهای منطقهای به کشورهای روسیه، ایران و چین را شروع کردند تا آمریکا را از این طریق، تحت فشار قرار بدهند. گروه طالبان که از ابتدا درصدد امتیازگیری از امریکا برای رسیدن به اهداف و آرمانهای پاکستان بودند، تلاش نمودند با راه اندازی سفرهای خود به کشورهای رقیبِ ایالات متحده، دوباره زمینۀ گفتگو با امریکا را فراهم کنند، زیرا گمان میکنند چیزی را که از طریق مذاکره با امریکا به دست میآورند در جای دیگری میسر نیست.
سرانجام این اتفاق افتاد و خلیل زاد مجبور شد که دور جدید مذاکرات صلح را از پاکستان شروع کند. پاکستان همزمان با سفر خلیل زاد به این کشور، از طالبان نیز دعوت کرد که به پاکستان سفر کنند. با این اقدام پاکستان، آشکار شد که در پشت پرده مذاکرات صلح افغانستان، اسلامآباد قرار دارد.
طالبان از موضع برد و باخت با امریکا مذاکره کردند. ترمپ که میخواست از مذاکره با طالبان کارت «پایان طولانیترین جنگ تاریخ امریکا» را به دست بیاورد و آن را به رأیدهندهگان امریکایی بفروشد، در پایان کار به این نتیجه رسید که سندی که قرار است واشنگتن با طالبان امضا کند، موضع او را در انتخابات ایالات متحده نه تنها که تقویت نمیکند بلکه آن را ضعیف میسازد.
بسیاری از رهبران حزب جمهوریخواه از جمله کاندولیزا رایس مشاور امنیت ملی کاخ سفید در زمان بوش از سندی که قرار بود واشنگتن با طالبان امضا کند، انتقاد کردند و آن را به سود امریکا ندانستند. قتل یک افسر امریکایی توسط انتحارکنندهی طالب در کابل، ترمپ را به این نتیجه رساند که امضای توافق با طالبان هیچ سود سیاسی در کمپین انتخاباتی سال ۲۰۲۰ برایش ندارد. چهرههای طرفدار مذاکره با طالبان در دستگاه قدرت امریکا، نفوذ قابل توجه دارند و بعید نیست مذاکره با این گروه از سوی واشنگتن از سر گرفته شود.
در حال حاضر مذاکرهی واشنگتن و طالبان به صورت غیر رسمی در پاکستان آغاز شده است.
اینبار پاکستان با استفاده از این موضوع که روند صلح با طالبان میتواند برای ترامپ تکت برد باشد با سناریوی جدیدتر میخواهد طالبان را با امریکا نزدیک کند و با لابی چهرهای طرفدار مذاکره با طالبان در دستگاه قدرت امریکا در نظر دارد تا دوباره روند مذاکرات را با میزبانی خود آغاز کند.
بعید نیست با بازی جدیدی که پاکستان به راه انداخته پروسه انتخابات افغانستان را هم به چالش بکشد.

دیدگاه شما