صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

سه شنبه ۲۹ حوت ۱۴۰۲

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

افغانستان؛ دفاع رو به جلو

-

افغانستان؛ دفاع رو به جلو

ترامپ گفت این بوش احمق بود که بیان داشت ما هرگز از افغانستان بیرون نخواهیم رفت. هزاران سرباز در آنجا کشته شد و میلیارد دالر در آنجا به مصرف رسید اما کاری از پیش برده نتوانستیم. او با خنده ملیح بیان داشت که ما معلمان مکاتب را با هلیکوپتر از مکاتب تا به خانههایشان میرسانیدیم چون آنجا ناامنی بود آنها نمیتوانستند به خانههای خود بروند. بازرس کل درست میگوید. ما در آنجا میلیاردها دالر به مصرف رسانیدیم اما حیفومیل شد. آنها هنوز در مقابل ما نفرت دارند و از پشت به ما خنجر میزنند و حملات سبز بر آبی هنوز ختم نشده است.
ما باید ازآنجا خارج شویم چون در مبارزات انتخاباتی برای مردم چنین وعده داده بودم. مردم عصبانی هستند. مردم ما بسیار زرنگ و باهوش هستند. اینکه چرا هیلر در مجلس سنا کرسی خود را در نوادا از دست داد واضح است چون وی از هیلاری کلینتون حمایت کرده بود و این نشانگر عصبانیت مردم از حضور نظامی ما در افغانستان است. متیس تلاش نمود موضوع را طوری دیگری بچرخاند اما ترامپ گفت من نمیدانم ما به چه دلیلی داعشی ها را در سوریه به قتل میرسانیم؟ چرا روسها و ایرانیها این کار را نمیکنند؟ ما مدت طولانی این نقش را بازی کردهایم. چرا داعشی ها را برای روسیه، ایران و عراق میکشیم؟ آنهم درصورتیکه عراق توسط ایران کنترل میشود.
پمپئو گفت اگر دستور این باشد ما داعش را بهزودی نابود میکنیم اما ماجرا ازاینقرار است که تا حال نتوانستهایم به گونه باید پیروزی کسب کنیم.
ترامپ در پاسخ گفت. آنجا ویتنام دیگر است. ما چرا از کوریای جنوبی در برابر کوریای شمالی محافظت میکنیم؟ پمپئو گفت فقط نود روز به ما وقت بده. ترامپ افزود مدت بیشتری لازم است. من نمیخواهم در این جنگها بازنده شوم. ما حتی اگر در این جنگها پیروز هم شویم چیزی به دست نمیآوریم. متیس گفت من مطمئنم که پیروزی از آن ما است و از روزی که شما وارد کاخ سفید شدهاید این جنگها به شما تعلق میگیرد. ترامپ پرسید چه مدت لازم دارید؟ پمپئو گفت تا ماه فبروری یا مارچ. تا آنوقت آماده خروج میشویم. ترامپ از این ناحیه خشمگین بود زیرا از مدتها قبل شنیده بودم که آنها آماده خروج هستند اما این روند بسیار بهکندی بهپیش میرود. او از ناحیه خلیلزاد هم انتقاد کرد و گفت آیا موافقتنامه که با طالبان امضا میشود ارزش دارد یا نه. نمیدانیم چگونه ازآنجا خارج شویم که دیگر سربازان ما کشته نشوند؟ چه مقدار تجهیزات از خود برجا خواهیم گذاشت؟  دنفورد که اولین بار بود در این مورد حرف میزد گفت؛ زیاد نیست.
ترامپ باز پرسید چگونه خارج شویم؟ دنفورد افزود که ما روی برنامه خروج کار میکنیم. من در این نشست کاملاً ساکت بودم زیرا من باورمند بودم که این نشست از بنیاد اشتباه بوده است. درنهایت ترامپ پرسید جان نظر تو چیست؟ من توضیح دادم که چرا با تروریسم در لانه خودشان مبارزه میکنیم و اینکه میتوانیم با برنامه درست جلو گسترش سلاحهای هستهای پاکستان را بگیریم و من توضیح دادم که هرگاه افغانستان لانه تروریسم باشد این امر باعث میشود که پاکستان در دام تروریسم سقوط نماید. دنفورد افزود که من نگران این مسأله هستم که پس از خروج ما از افغانستان، تروریست ها به زودترین فرصت به خاک ایالاتمتحده حمله نمایند. همه سکوت کردند و ترامپ گفت پنجاه میلیارد دالر در سال! شما روز ولنتاین در پیش دارید بروید به آن برسید.
همه از اتاق بیضیشکل خارج شدند. من و پمپئو در آخر مانده بودیم و ساندرز و بیل شاین گفتند که جیف سیژن از مقام دادستانی کل (لوی سارنوالی) استعفا داده است. یک ماه بعد ترامپ شخص دیگری را به نام بیل بار بهجای سیژن منصوب کرد. یک ماه بعد پسازاین که گزارش رسید که ما در حال باختن میدانهای جنگ به طالبان هستیم، ترامپ باحالت بسیار خشمگین گفت؛ من به ندای درونی خود گوش میدهم نه به حرفهای جنرالهای ارتش. او گفت کاربرد تسلیحات سنگین مخصوصاً بمباران هوایی نتوانسته است اهداف موردنظر را برآورده نماید. فهمیده میشد که او نمیخواهد منتظر بنشیند که خلیلزاد چهحرفهایی با خود میآورد. ترامپ اینگونه تمایل داشت که اعلام نماید پیش از پایان سال دوم ریاست جمهوری باید از افغانستان خارج شویم؛ زیرا او بر این بود که با خروج در سال دوم ریاست جمهوری، میتواند ملامتی شکست جنگ را به عهده اسلاف خود بگذارد اما اگر جنگ به سال سوم ریاست جمهوری او کشیده شود او خودش نیز مقصر این شکست خواهد بود. من گفتم که رئیسجمهور ترامپ فکر میکند که بهسادگی میتواند جلو حمله تروریسم به خاک ایالاتمتحده را بگیرد. ترامپ گفت که ما به طالبان میگوییم که اگر شما به تروریستها اجازه دادید که از افغانستان به خاک ما حمله کنند، ما کشور شمارا با خاک یکسان خواهیم کرد. من گفتم ما قبلاً یکبار این کار را کردیم اما این دفعه نیازمند راهکار بهتر هستیم. ما باید بیشتر نگران سلاح هسته ای پاکستان  باشیم. هرگاه طالبان در افغانستان به قدرت برسند نگرانی ما بیشتر از ناحیه پاکستان خواهد بود نه طالبان. ترامپ گفت ما آدمهای شرور زیادی را کشتهایم و اکنون مبارزه با تروریسم را کنار میگذاریم البته پلاتفورم این مبارزه را از خود بهجا میگذاریم.
در روز یادبود از حمله بر پرل هاربر من، متیس و پمپئو در کنار هم صبحانه خوردیم و من گفتم باید ما برای این سه پرسش بتوانیم پاسخ پیدا کنیم؛ اول، آیا پس از خروج ما از افغانستان، حکومت آن کشور سقوط خواهد کرد؟ اگر پاسخ بله است، در چند مدتی این اتفاق خواهد افتاد؟ دوم، با خروج ما از افغانستان، واکنش داعش و القاعده و سایر گروههای تروریستی چه خواهد بود و در چه مدتی واکنش نشان خواهند داد؟ سوم، پس از خروج ما در چه مدتی تروریستها به خاک ایالاتمتحده حمله خواهند کرد؟
ما برای یک نشست دیگر در اتاق بیضیشکل برنامهریزی کردیم. ترامپ حرفهای متیس را که در نشست قبلی بیان کرده بود مختصراً بیان داشت و نتیجهگیری کرد که ما پیش از جنوری 2020 ازآنجا خارج خواهیم شد. دوباره بحث حداکثر قوه مطرح شد چیزی که ترامپ در 2017 گفته بود استراتژی من در قبال افغانستان تهاجمی خواهد بود. او گفت من برای شما اجازه استفاده از تمامی سلاحها بهجز سلاح هستهای را دادم ببینید حالا چه نتیجه گرفتیم؟ پمپئو به من گفت که از سیا شنیده است که جیمز متیس در 2017 چندین ماه را به هدر داده است و بهصورت قاطع عملنکرده و میتوانیم اکنون این کار را بکنیم. ترامپ پرسید ما در افغانستان چه به دست میآوریم؟ ادامه دارد...

دیدگاه شما