کنفرانس انکشافی 2020 افغانستان در تاریخ 23-24 نوامبر در شهر جنیوا که یکی از شهرهای با اهمیت کشور سوئیس می‌باشد برگزار گردید، این نشست به هدف رشد و انکشاف افغانستان برگزار گردیده است تا کمک‌های مالی کشورهای حامی را جهت شکوفایی و تداوم چهار سال آینده جمهوریت جذب نماید، کنفرانس جنیوا به ابتکار دولت افغانستان، دولت فنلند و سازمان ملل متحد تنظیم گردیده است، که با حضور نمایندگانی از ۷۰ کشور جهان و ۳۰ سازمان بین المللی در شهر جنیوا برگزار شده است.
در وضعیت کنونی کشور، کنفرانس جنیوا برای افغانستان و نظام سیاسی موجود اهمیت حیاتی دارد. افغانستان درگیر جنگ‌های تحمیلی با بیش از 20 گروه تروریستی است که از سائر نقاط جهان زیر چتر حمایتی طالبان در کشور فعالیت می‌نمایند، کمک‌هایی که پس از نشست جنیوا در حمایت از نظام سیاسی افغانستان تدوین و تنظیم می‌گردد، در واقع تداوم تعهدات دو جانبه افغانستان و جامعه جهانی است که به صورت مشترک از تهدیدات تروریزم رنج می‌برند. کنفرانس جنیوا از منظر دیگر نیز حایز اهمیت است که  تعهدات چهارساله، یک فرصت فوق العاده را برای حکومت افغانستان و جامعه بین المللی فراهم می سازد تا به اهداف مشترک بر علاوه تقویت انکشاف پایدار، به رفاه و تحقق صلح نیز در افغانستان تعهد نمایند، اخیرا نگرانی‌ها از حمایت‌های پنهانی بعضی کشورها در قبال طالبان فضای همدلی را در روابط خارجی افغانستان خدشه دار نموده بود، با توجه به اینکه اکثریت کشورهای جهان در سیاست‌های اعلامی شان به طور رسمی از محوریت جمهوریت و مردم افغانستان در پروسه صلح حمایت نمودند؛ اما خبرها از ارتباطات پنهانی بعضی کشورها از گروه طالبان نیز زمزمه می‌شد، کنفرانس جنیوا برعلاوه کمک‌های مالی، حمایت سیاسی کشورهای دخیل در مسائل افغانستان را نیز جلب نموده و اشخاص مخل پروسه صلح را تحت الشعاع قرار خواهد داد.
یکی از اهداف این کنفرانس متعهد ساختن حکومت افغانستان و جامعه جهانی به اهداف مشترک انکشافی برای سال های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴، هماهنگی برای همکاری های انکشافی و حصول اطمینان از حمایت مالی برای حکومت افغانستان است، علاوه بر تعهدات کمک مالی، یک اعلامیه سیاسی مشترک و یک پلان کمک جدید نتایج پیش بینی شده کنفرانس است. انتظار می رود کنفرانس جنیوا حمایت مالی همه جانبه را مبنی بر تحکیم نیروهای نظامی افغانستان و مسائل انکشافی به صورت جداگانه مورد بررسی قرار دهد. نظامیان افغان هم اکنون به حیث سپر دفاعی جهان در برابر تروریزم عمل می‌کنند، تقویت و رشد این نیروها به مثابه در امان ماندن بسیاری از کشورهای جهان از کام تروریزم می‌باشد، انکشاف افغانستان باعث می‌گردد تا نسل جدید و مسلکی، نیروی فوق بازدارنده در برابر تروریزم و فرهنگ‌سازی تروریست پرور قرار گیرد، جهان امروز خوشی‌ها و دردهای مشترک دارند که در صورت تهدید یکی از این کشورها، دامن سائر کشورها را نیز فرا خواهد گرفت، تقویت روابط کشورها و همبستگی جهانی زیر چتر قواعد بین المللی در کاهش نیروهای تروریزم و مفکوره تروریستی موثریت قابل توجه در پی دارد، با درک از این مهم، تروریزم تهدید مشترک جهانی است که خطرات آن از جغرافیای افغانستان بیشتر قابل تصور است، کمک به افغانستان و نیروهای نظامی افغان در واقع تقویت سپر دفاعی است که همچون دژ تسخیر ناپذیر در برابر تهدیدات بین المللی سینه سپر نموده است.
پس از توافق بن کمک‌های متعددی به افغانستان سرازیر شد در نشست‌های قبلی کدام طرح و برنامه مشخص از جانب حکومت های گذشتۀ افغانستان ارائه نمی‌گردید، کشورهای همکار و کمک کننده برای افغانستان نسخه و استراتژی تدوین می‌نمود و دولتمردان افغان متناسب به آن برنامه‌های انکشافی را اجرایی می‌نمودند، در نشست‌های قبلی اکثرا مقامات دولت افغانستان به دلیل گسترش فساد اداری و عدم مصرف بودجه به صورت شفاف و ارائه ندادن پاسخ قناعت بخش مورد مواخذه و نکوهش جامعه جهانی قرار می‌گرفتند، اما اینبار دولت افغانستان با طرح و برنامه مشخص برای جلب کمک‌ها حضور یافته است، اینبار کمک‌ها به صورت حسابدهی شفاف و پاسخگویی متقابل به افغانستان تعهد می‌گردد، با توجه به اینکه پس از 19 سال تا کنون فساد اداری همچنان در لایه‌های حکومت باقی مانده است، مکلفیت دولت افغانستان نسبت به قبل در محو فساد بیشتر گردیده است، جهان از تداوم کمک‌ها و عدم نتیجه‌ی لازم به ستوه آمده است، مقامات مسئول در نشست جینوا مکلف اند تا پاسخگویی در قبال مصرف کمک‌ها را با در نظرداشت تعهدات عملی نمایند، اگر دولت افغانستان موفق گردد که شفافیت و گزارش دهی را آنچنان که قابل قبول جامعه جهانی باشد ارائه نماید، آنان در تداوم همکاری با افغانستان انگیزه بیشتر خواهند یافت و همکاری‌های متقابل در فصول آینده مبتنی بر اعتماد راسخ و به دور از ذهنیت منفی ادامه خواهد داشت.
عدم منابع مالی به مثابه تهدید نظام:
افغانستان با توجه به اینکه از معادن و منابع طبیعی فراوانی برخوردار است، در امر استخراج و بهره برداری از آن با چالش‌های متعددی رو به رو است، عمده‌ترین تهدید در برابر افغانستان، حضور گروههای تروریستی است، این گروهها چنان در تار و پود کشور لانه دوانیده است که فرصت‌های انکشافی از دل عایدات داخلی را به چالش مبدل ساخته اند. بیشترین نیرو و تمرکز دولت افغانستان در امر مبارزه با تروریزم و جنگ با آنان صرف می‌گردد، این گروهها مانع جدی امنیتی – انکشافی در افغانستان می‌باشند، مناطقی که معدن خیز است اکثرا در معرض تهدیدات بلند تروریستی قرار دارند، شرکت‌های چند ملیتی هم اگر قرار باشد با افغانستان در راستای بهره برداری و استخراج منابع همکاری نمایند، با موجودیت تهدید امنیتی به عنوان یک مانع نمی‌توانند کاری انجام دهند، سائر عوایدی که دولت از مجاری تعاملات داخلی و خارجی به دست می‌آورد در حدی نیست که مصارف نظامی و استخباراتی را در چنین شرایط جنگی کفایت کند، با در نظرداشت مشکلات مالی دولت افغانستان و فشار روز افزون گروههای تروریستی، کمک‌های جامعه جهانی تنها گزینه‌ی برقراری دولت و استحکام نظامیان افغان است. با درک از اهمیت موضوع مقامات افغان در نشست جنیوا مجاری جلب اعتماد دو سویه را به صورت مستدل و عملی به دست آورند، اینبار جامعه جهانی با ذهنیت نه چندان خوش بین و ریسک پذیر با در نظرداشت طرح‌های عملی افغانستان به کمک‌های چهارساله تعهد خواهند داد؛ اما در صورتی که دولت افغانستان بتواند مطابق به طرح‌های تدوین شده اش سیستم پاسخگویی دو سویه را عملی سازد، نه تنها اینبار که در طولانی مدت و نشست‌های بعدی زمینه حسن اعتماد را خلق خواهند کرد.
نتیجه گیری:
با توجه به اینکه مقامات افغانستان با تدوین طرح جامع و عملی با درنظرداشت چالش‌های افغانستان در کنفرانس حضور یافته اند، متناسب با طرح و برنامه امکان مصارف هزینه به صورت شفاف و نظام مند قابل پیش بینی است، در چنین حالت اعتماد دو جانبه بر پایه حسن همکاری ادامه یافته و جمهوریت بیشتر از قبل محراق توجه حامیان بین المللی واقع می‌گردد، چنانچه در مقاطع زمانی پس از 2014 افغانستان توانست سدهای مختلف را پشت سرگذاشته و قدم‌های حساب شده را در تداوم نظام بردارند، اینبار نیز خواهند توانست که اعتماد جامعه بین المللی را جلب نمایند.