یوسف رشید رئیس اجرایی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان صبح روز 3 جدی در کابل ترور شد. دو روز پیشتر رحمت الله نیکزاد رئیس اتحادیه خبرنگاران غزنی در شهرغزنی ترور شد. در مورد ترور آقای رشید هنوز کسی یا گروهی اظهار نظر نکرده است. حکومت نیز با نشر اعلامیه‌ای قتل آقای رشید را تقبیح کرده ولی در مورد عاملان این ترور چیزی واضحی نگفته است.
در مورد ترور آقای نیکزاد اما ارگ ریاست جمهوری مسئولیت را به عهده طالبان می‌گذارد. دواخان مینه‌پال معاون سخنگوی ریاست جمهور می‌گوید که در عقب تمام ترورهای خبرنگاران، طالبان قرار دارند. مینه‌پال در کلیپ ویدیویی که به رسانه‌ها فرستاده بود گفته است:« قاتلان خبرنگار رادیو آزادی گرفتار شدند اعضای طالبان بودند، قاتلان خبرنگار کابل نیوز در قندهار گرفتار شدند اعضای طالبان بودند، قاتلان احمدشاه خبرنگار بی‌بی‌سی درخوست را گرفتار کردیم، طالبان بودند.»
رحمت‌الله نیکزاد رئیس خبرنگاران ولایت غزنی روز گذشته در نزدیک خانه‌اش در شهر غزنی توسط تفنگ‌داران ناشناس به‌قتل رسید.
با این همه اکنون تمام دنیا می‌دانند که افزایش تلفات ملکی، ترورهای هدفمند فعالان حقوق بشر، رسانه‌ای، حقوق زنان و علمای دینی کار طالبان است.
به تاریخ 6 دسمبر سفارت اتحادیه اورپا با کشورهای امریکا، کانادا، استرالیا، ماموریت ناتو و چند کشور دیگر در افغانستان اعلامیه‌ای مشترکی را صادر کردند و از ادامه ترورهای هدفمند خبرنگاران، فعالان حقوق بشر، علمای دینی، فعالان مدنی، دانشجویان و در کل کشت و خون افراد ملکی درافغانستان ابراز نگرانی کردند. در این اعلامیه به طور واضح از طالبان وسایر گروه های تروریستی خواهان توقف ترورهای هدفمند شده بودند. در اعلامیه مسئولیت تمام این ترورها و کشتار غیرنظامیان به طور مستقیم به عهده طالبان گذاشته شده است.
در اعلامیه به وضوح از طالبان نام برده شده و حملات طالبان بر افراد ملکی وحشیانه و غیر قانونی خوانده شده است.
به تاریخ 29 قوس سال روان وزارت داخله کشور اعلام کرد که در سه ماه گذشته حدود 500 غیر نظامی در اثر حملات انتحاری و انفجار ماین‌های کارگذاری شده طالبان کشته شده اند.
طارق آرین سخنگوی وزارت داخله گفته بود که این تعداد غیرنظامیان در نتیجۀ ۳۵ حمله‌ی انتحاری و ۵۰۷ مورد انفجار ماین‌های کارگذاری شده کشته و زخمی شده‌اند.
کلیپ ویدیویی عیادت ملابرادر رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر از تور زین الله یکی از قومندانان زخمی طالبان در شفاخانه‌ای در کراچی در فضای مجازی دست به‌دست می‌شود. در این کلیپ واضح نشان داده شده است که زخمیان طالبان در پاکستان مورد معالجه قرار می‌گیرند. ملا عبدالغنی برادر نیز تداوی زخمیان این گروه را تایید کرده است. او حتا حضور رهبران طالبان در پاکستان را نیز تایید کرده است.
پیشتر به تاریخ 22 قوس وقتی گفتگوهای بین‌الافغانی به منظور مشوره‌های بیشتر برای سه هفته متوقف شد، هیات دولت افغانستان به کابل برگشتند و هیات طالبان به ریاست عبدالغنی برادر به پاکستان رفتند.
آنان در این سفر شان با عمران خان نخست وزیر پاکستان و محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان دیدار و مشوره کردند.
باری یکی از کارشنان می‌گفت که صلح در افغانستان زمانی متصور است که پاکستان از حمایت و هزینه‌های جنگ افغانستان خسته شود. واقعیت امر همین است، تا زمانیکه پاکستان از هزینه‌های جنگ افغانستان خسته نشود، تا زمانیکه وجوهات شرعی کشورهای خلیج همچنان به عنوان منبع اصلی مراکز افراطیت، طالب پروری و تجهیز طالبان به آی‌اس‌آی و مدارس سلفیستی این کشور سرازیر شود و در نهایت تا زمانیکه بیلانس قدرت میان دو همسایه افغانستان و پاکستان به موازنه نرسد، صلح پایدار و ثبات در کشور ما آمدنی نیست.
حرف جدی همان بود که باری رئیس جمهور غنی گفته بود که پاکستان با ما در یک جنگ اعلام ناشده قرار دارد.
تلاش‌های صلح حکومت افغانستان در پنج سال گذشته در حوزه صلح در خور وصف بوده است. وقتی رئیس جمهور غنی به هیات مذاکره کننده دستور می‌دهد که در مدت که برای مشوره به کشور بازگشته اند، با تمام اقشار مردم افغانستان باید مشوره کنند. این اقدام نمایانگر خط واضح و شفاف برای رسیدن به صلح پایدار و مردمی است. رهبری نظام افغانستان می‌خواهد در گفتگوهای صلح تنها از مردم افغانستان و منافع افغانستان نمایندگی کند.
بارها توسط دولت افغانستان آتش‌بس پیشنهاد شده است، اما تا کنون جز دو مورد سه روزه، دیگر از طرف طالبان پذیرفته نشده است. واقعیت متاسفانه این است که طالبان در شرایطی که می‌خواهند در میز مذاکره بنشینند، امتیاز را از میدان جنگ و بحران آفرینی بگیرند. 5000 هزار زندانی طالبان که بدون تردید آنان جنایت‌کاران جنگی بودند، به هدف رسیدن به صلح از زندان‌های کشور بدون محکمه رها شدند.
شواهد امنیتی نشان می‌دهد که برخی از این رهاشدگان دوباره به صف طالبان پیوسته و به اقدامات تروریستی روی آورده اند. حکومت از این بابت هنوز زیر فشار افکار عمومی قرار دارد.
واقعیت تلخ متاسفانه این است که طالبان به صلح باور ندارند، آنان تحت رهبری پاکستان در صلح نیز چیزی کمتر از امارت قبول ندارند.
منطق طالبان این است که نوع گفتگوی نمادین را به نمایش می‌گذارند، حالا اگر از این آدرس چیزی حاصل نشد، اجندای بحران آفرینی، نا امنی، آشفته سازی افکار عمومی و بی ثباتی را در دستور کار خویش دارند و همه روزه با کشتن خبرنگاران، فعالان حقوق بشر، علمای دینی، دانشجویان و دانش آموزان، فعالان حقوق زن و افراد ملکی آشفتگی روانی ایجاد کنند، بحران امنیت روانی خلق کنند و از این طریق حکومت افغانستان و همکاران بین المللی افغانستان را وادار به قبولی آجندای سیاسی نمایند که توسط دستگاه های سیاسی و نظامی پاکستان دیکته می‌شوند.
نکته غیر قابل انکار اما این است که دیگر تشت رسوایی این گروه از بام افتاده است. حالا همه دنیا می‌دانند که طالبان یک گروه جنایت‌کار تروریستی است که بویی از فعالیت سیاسی نبرده و از آوان تکوین تا کنون در خدمت منافع دیگران بوده است.
در داخل کشور نیز احاد شهروندان کشور به این واقعیت سیاه واقف گشته اند که طالبان تنها آجندای جدی که روی دست دارند، ویرانی کشور، نابودی منابع ملی، انهدام تاسیسات عامه، کشتن کادرهای ملی و ترورهای هدفمند برای ایجاد بحران امنیت روانی است.
در دوسال اخیر به خصوص در این اواخر در ولایت‌های قندهار، هلمند، ارزگان و غزنی طالبان شکست‌های سنگینی را متحمل شده و حکومت نیز از مدتی به این طرف در برابر این گروه مماشات نمی‌کند. از جانبی دیگر در میز مذاکره نیز میدان را این گروه باخته است. حالا با مشوره مشاوران منطقه‌ای‌شان به ایجاد رعب و وحشت و ترورهای هدفمند روی آورده است.
بر اساس این منطق طالبان هر کسی می‌تواند برای طالبان هدفی باشد، تنها با این شرط که موجب سرو صدای بیشتر در فضای عمومی شود و سبب نا امنی روانی عمومی شود. با این وصف فعالان رسانه‌ای، خبرنگاران، فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زن، زنان خبرنگار، علمای دینی و حتا کودکان و زنان برای طالبان هدف استند، تا به امتیازی که برای شان دستگاه آی‌اس‌آی تعریف کرده است اگر برسند.
ولی این طرف مردم افغانستان نیز نباید دست کم گرفت و ناامید بود. مردم افغانستان اکنون در شرایطی قرار دارند که حاضر نخواهند شد دست آوردهای 19 ساله را از دست بدهند.
مردم افغانستان اکنون جمهوریت را با تمام کم و کاستی اش بر امارت ترجیح میدهند و با هر روزی که میگذرد به واقعیت سیاه طالبان بیشتر آگاه میشوند.