صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

طالبان و خشم جهانی

-

طالبان و خشم جهانی

افغانستان بعد از کودتای سال 1357 ه خ منسوب به کمونسیت ها، وارد فصل نابسامان سیاسی و همه جانبه قرار گرفت. سیستم و نظام سنتی که مردم افغانستان با آن عادت کرده بودند از میان برداشته شد. در ابتدأ بعد از جمهوری داوود خان جمهوری سوسیالیست های افغانستان حاکم بر سرنوشت ملت شد. این حکومت و نظام با فاصله¬ی نجومی که با بستر مردمی در افغانستان داشت به بُنبست های شدیدی مواجه گردید و افغانستان را به بُحران های تازه¬ی رو برو ساخت. کشتار های مردم توسط رژیم حاکم بر افغانستان روزگار سیاهی را شکل داد. بدنه¬ی جامعه و روال مروج در آن کاملن خلاف آنچه بود که نظام جمهوری سوسیالیستی افغانستان بوسیله¬ی سلیقه¬ی چند فرد مستبد و فاشیزم که با نقاب سوسیالیستی مردمان این سرزمین را بی رحمانه به سلاخ گاه¬های سرخ می فرستادند. این حال و اوضاع موجب شد مردم مسلمان افغانستان در برابر این کشتار ها قیام کنند و انقلاب اسلامی را شکل دهند. اما ایستادگی پاک مردم آنگاهی به پلشتی ها کشیده شد که جریان های انقلابی را کشور های همسایه در گرو گرفتند و دخالت آشکاری در امور انقلاب اسلامی افغانستان از اجانب آغاز گردید.
با شکست حکومت داکتر نجیب الله و رویکار آمدن مجاهدین در افغانستان، بحران و سیاه روزی این مُلک چندین برابر گردید. جنگ داخلی در قالب جنگ های خونین گروهی و قومی و تخریب شهر کابل و شهرهای دیگر افغانستان، بر زخم ناسور این کشور نمک قوی تر پاشیدند. در این ساز و کارهای نابسامان و بحران آفرین مجاهدین، گروه دیگری تولد یافت بنام طالبان کرام. این گروه که زادگاهش بیرون از مرزهای افغانستان بود و در آن جان نطفه گزاری و بزرگ گردید، داعیه این را داشت که به جنگ های داخلی و استخوان سوز افغانستان که عامل شان اختلافات رهبران مجاهدین در آن وقت بودند، پایان می دهد. طلاب کرام به عنوان یک گروه سیاسی با دیدگاه متفاوت از سایر مجاهدین و برداشت خیلی افراطی از تعالیم دینی و مذهبی در اواخر اوکتبر سال 1994م از راه سپین بولدک به سوی شهر قندهار حرکت نظامی و سیاسی را به راه انداخت. این جنبش سیاسی ظاهرا مدعی اختتمام جنگ های دخلی افغانستان را یزک می کشید، اما پالیسی های عمیق این جریان خواسته های دیگر را در افغانستان دنبال می کرد.     
سابقه سیاسی طالبان و کارکرد های آن؛ همچنان که در بالا اشاره شد، گروه طالبان با حرکت ابتدای شان توانست شهر مهم قندهار را از حکومت آنروز افغانستان که تحت زعامت شهید استاد ربانی مرحوم قرار داشت، با جنگ و بزور بدست آورد. طلاب کرام در آغاز جذبه¬ی را میان مردم رنج دیده افغانستان خلق نموده بود، زیرا مردم افغانستان از جنگ های گروهی و داخلی که میان گروه های مجاهدین در سراسر افغانستان و در شهر و دهه و کوچه های تاریک این مُلک بوجود آورده بودند، بیزاری داشتند و بدنبال ناجی بودند که از آن وضع فلاکت بار و منحوس نجات پیدا کنند. اما چه خیالی باطل! طلاب کرام آفت بزرگ شد در کنار ده ها بلای دیگر که در افغانستان جنگ زده وجود داشت. گروه طالبان به سرعت زیاد توانستند در ظرف پنچ سال تقریبا بر تمام مناطق افغانستان تسلط پیدا کند. حکومت امارت اسلامی را در افغانستان تحکیم کرد. فجایع و کشتار های را که اینبار گروه طالبان بر سر مردم افغانستان تحمیل نمود، روی فصل های گذشته تاریخ سیاه این کشور را سفید نمود. جبهه گیری های از نوع قومی، کشتار های با عنوان های مشخص گروهی و قومی و آتش زدن به مزارع و باغ های انگور در قسمت های مشخص این کشور، از بین بردن ثروت های فرهنگی و تمدنی افغانستان به بهانه مبارزه با نشانه های کفر و الحاد، ایجاد فضای اختناق سیاسی برای اقوام مختلف و قشر بزرگ جامعه (زنان)، بسته نمودن مکاتب دخترانه در سراسر کشور، خانه نشین نمودن زنان شاغل، شلاق زدن و دُره زدن زنان در حضور عامِ مردم، بسته نمودن رسانه ها و تمامی آدرس های رسانه¬ی که اندک با ذوق آنان کار نمی کردند و ده¬ها جنایت دیگر.  طالبان و همکاری با شبکه های تروریستی بزرگ جهانی؛ حکومت امارت اسلامی و یا گروه طالبان در همکاری همه جانبه با گروه تروریستی القاعده قرار داشت. این همکاری و همسوی تا آنجای پیش رفت که توانستند در جاهای مختلف دنیا نا امنی های بزرگ را تدارک دیدند. در برابر جهان مسالمت آمیز با شیوه های خشین سیاسی و کشتار های انسان ها، قرار گرفت. عمده ترین تقابل این گروه با جهان، در همکاری با القاعده حمله بر برج های تجارتی نیویورک و وزارت دفاع و چند آدرس دیگر در امریکا بود که در سال 2001م به انجام رساندند. با اصرار در حمایت و همکاری با گروه تروریستی القاعده، طالبان مورد خشم دولت امریکا قرار گیرفت و تا اوایل سال 2002م حاکمیت این گروه تندرو و افراطی از افغانستان با دخالت امریکا برچیده شد.
این گروه تروریستی تا سال 2007م از صحنه های سیاسی و اجتماعی افغانستان محور گردیده بود و حملات پی در پی امریکا بر این گروه این زمینه را مساعد نموده بود؛ اما بعد از سال 2007م آرام آرام هسته های پاشیده¬ی این گروه حیات دو باره یافت. به روایت رهبران دولت افغانستان، لانه های تولید و تقویت این گروه در بیرون از مرز های افغانستان زمینه شکل گیری بار دیگر این گروهک را مهیا ساخت. اما آنچه مهم به نظر می رسد سیاست های چند پهلو و نا شفاف مدیران ارشد حکومت گذشته افغانستان در مبارزه با تروریسم، عامل اصلی قوت و قدرت گرفتن این گروه مضمحل شده گردید. بحران های جدید بعد از سال 2014م و بوجود آمدن حکومت وحدت ملی، به این عامل بیشتر از پیش افزون شد. کار به جای رسید که اکنون گروه طالبان از نابودی به گروهی تبدیل شده است که از دو سال به این طرف به عنوان یک طرف جنگ افغانستان مدعی قدرت است و در یک توهم مرگبار خویش را فاتح میدان افغانستان می داند.   
طالبان و قرارداد با امریکایی ها؛ گروه تروریستی طالبان و یا طلاب کرام، حدود هفده سال با امریکایی ها و قوت های دیگر جهانی که در افغانستان بودند، جنگیده است. علاوه براینکه طالبان همان گروه و حکومت است که در همکاری با القاعده حملات بی نظیر و بی پشینه¬¬ی را در امریکا راه اندازی نمود و سبب قتل چندین هزار امریکای در سطح جهان شده است. اما امروز این گروه را مجاز دادند که طرف مذاکره شود و با همین گروه پیمان مصالحه امضأ نمود.  طالبان و پروسه صلح بین الافغانی؛ طالبان بعد از امضأ پیمان با امریکایی ها و براساس فشار امریکایی ها وادار به نشست و مذاکره با هیأت دولت افغانستان شد. دور اول این مذاکرات با جنجال های فراوان خاتمه پیدا نمود و هردو طرف مذاکره کننده به وقفه¬ی کوتاه مدت رفتند. جالب است هیأت دولت افغانستان به کابل برگشت، اما هیأت مذاکره کننده طالبان به اسلام¬آباد رفتند. این یک صحنه مضحک است که در تاریخ خواهد ماند.
طالبان و تنفر جهانی؛ گروه طالبان در جریان مذاکرات که با طرف دولت افغانستان به پیش می برد هرگز به خواسته های مردم افغانستان که آتش بس سراسری باشد تن نداده اند. اینبار هم در دور دوم مذاکره در قطر حاضر نشده و به سفرهای خارجی شان پرداخته است. کشتارهای هدفمند، به قتل رساندن خبرنگاران، فعالان جامعه مدنی، فعالان فرهنگی و سیاسی و تمام مردمان افغانستان را با الگوهای جدید شدت بخشیده است. سراسر افغانستان را به وحشت کده و ماتم کده تبدیل نموده و هر روز کشتار های فراوان را در میان مردم افغانستان رقم می زند. دحشت افگنی و خونریزی های وسیع را در شهر ها و روستا های افغانستان در حین اینکه از مذاکرات صحبت می کنند تداوم بخشیده است.
اینکارِ گروه طالبان اخیرا خشم اتحادیه اروپا، کانادا، استرالیا، امریکاه و ده ها کشور دیگر دنیا را بوجود آورده است. دنیا و جامعه جهانی تا هنوز خوشباورانه فکر می کردند که گروه طالبان تغییر نموده است. در حالیکه هرگز چنین نیست و نخواهد شد. زیرا این گروه اعمال سیاسی خویش را بر اساس نظریه و برداشت ایدئولوژیک دینی خود خلق می کند و کشتار مردم را قربانی در راه خدا و وسیله¬ی رفتن به جنت می داند. اما بعد بسیار مهم این خشم جهانی نسبت به طالبان این است که دنیا از نظام ها سیاسی مردم سالار و قانون مدار در افغانستان حمایت می کند. این فرصت و غنیمت مهم است برای دولت و مردم افغانستان، تا بتواند در این راستا حمایت جهان را با خود به صورت مستمر داشته باشد. این کار جز از راه اصلاح حکومت و پالیسی های عملیاتی حکومت در افغانستان و همچنان تعبیه حلقه¬ی ملی بر بنیاد منافع ملی در افغانستان شکل پیدا نخواهد کرد.

دیدگاه شما