صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

پنجشنبه ۹ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

طرح توافقنامه صلح یا رویاهای یک خوابگرد

-

طرح توافقنامه صلح یا رویاهای یک خوابگرد

دیروز طرح جدید فرستاده ویژه ایالات متحده برای صلح افغانستان در صدر خبرهای رسانه های جهان و افغانستان قرار گرفت. تا کنون هر کسی از منظر خود بر آن نگریسته و آن را تحلیل کرده است. اما پرسش اساسی این است که این طرح دارای چه نکاتی است که تا کنون گفته نشده است و برای رسانه ها بدیع آمده است؟ اما پرسش اساسی تر این است که این طرح تا چه اندازه به درد صلح و آینده افغانستان می خورد و آیا صلح و ثبات را در آینده تضمین می کند یا بحران را تداوم می بخشد و افغانستان را به نقطه صفر بر می گرداند؟
رییس جمهور غنی روز شنبه هنگام افتتاح سال سوم دور هفدهم ولسی جرگه تعبیرات جالب و در عین حال مواضع بسیار روشن نسبت به طرح داشت. رییس جمهور بدون ملاحظه گفت که این طرح خیالات عده ای است که برای افغانستان خواب هایی دیده اند و هر کسی دیگری نیز می تواند چنین خیالبافی کند و رویاهای خویش را بر کاغذ بیاورد. به گفته رییس جمهور تنها سند مورد اعتبار قانون اساسی افغانستان است و هیچ کاغذپاره دیگر نمی تواند سند مورد وثوق مردم افغانستان قرار گیرد.
به نظر می رسد که طرح جدید چندان هم جدید نیست و تنها در برخی از موارد جزییات بیشتر دارد و همان چیزی است که قبلا نیز افشا شده بود. این طرح بدون شک کار آقای خلیلزاد است که حتی پیش از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در دو سال قبل برای جلب نظر جناح های سیاسی افغانستان رای زنی های آن شروع گردیده بود. در جلساتی که دو سال قبل و پیش از انتخابات در برخی از حلقات آغاز گردیده بود آقای خلیلزاد همین طرح و مفاد آن را به کسانی که مورد مشوره قرار می گرفتند دیکته می کرد. محتوای همین طرح خیلی از سیاست مداران را در دو سال گذشته سرگردان و دچار خطاهای فاحش کرد. اکنون که این طرح یک بار نزدیک به یک ماه قبل افشا گردید و حالا با کمی تغییرات جزئی علنی گردیده است، به نظر می رسد که محتوای آن فرسوده تر از آن است که بتوان به آن چشم امید دوخت.
اگرچه از نامه وزیر خارجه ایالات متحده به رییس جمهور غنی بر می آید که هنوز روح طرح آقای خلیلزاد بر ذهنیت رهبری جدید ایالات متحده نیز حاکم است ولی واقعیت این است که متاسفانه طرح فرستاده بیش از آن که یک طرح جامع برای صلح و ثبات دایمی باشد در بردارنده بحران و پیچیدگی هایی است که احتمالا ما را به نقطه صفر بر می گرداند و تداوم بحران را تضمین می کند نه صلح و ثبات دایمی را. همان گونه که در نامه وزیر خارجه ایالات متحده یادآوری شده است که هنوز توافقنامه دوحه و طرح هایی که مبتنی بر آن توافقنامه آماده شده است مورد بازنگری کامل رهبری جدید ایالات متحده قرار نگرفته است، امید می رود که در رویاهای آقای فرستاده بازنگری جدی و تجدید نظر اساسی صورت گیرد. در غیر آن صورت این طرح فقط کاری را که محتمل تر می سازد تداوم بحران و بازگشت به نقطه صفر و انقطاع سیاسی است نه چیزی فراتر از آن.
این طرح به گونه واضح قانون اساسی موجود را ملغی اعلان می کند و نهادهای اساسی دولت را بی اعتبار می سازد. مهم ترین نقص این طرح، تضمین تداوم بحران است و الغای وثیقه ملی و نهادهای رسمی دولت است. الغای قانون اساسی و نهادهای رسمی دولت به منزله گسست و انقطاع سیاسی است. چیزی که نباید در هیچ حالت صورت گیرد و برای وجود آلترناتیف بهتر از آن هیچ ضمانت اجرایی وجود ندارد. مسایلی چون شورای فقه اسلامی به نظر آقای خلیلزاد همان نقطه نیرنگی برای مجاب کردن طالبان است ولی واقعیت این است که چنین وصله ناچسپ نباید بر سرنوشت مردم افغانستان حاکم گردد. چنین امری تنها یک بن بست است که اگر بر اینده کشور حاکم گردد گذر از آن زمان طولانی را در بر خواهد گرفت و روزی مردم مجبور هستند با ریختن خون از آن بگذرند.
این طرح که خیالات یک خوابگرد است در واقع به منزله فراهم کردن زمینه ای برای خشونت های بیشتر نیز هست. این موضوع در انتهای نامه وزیر خارجه ایالات متحده مورد اشاره قرار گرفته است. آقای بلینکن تصریح کرده است که اگر دولت افغانستان به خواست های ایالات متحده تمکین نکند ممکن است خشونت ها شدت یابد و این مورد به معنای استشمام بوی خون از این نامه نیز است. بنابراین مساله مهم تر این است که هنوز یک روح سرگردان و رویاهای یک خوابگرد در سیاست ایالات متحده سایه افکنده است.

دیدگاه شما