صاحب امتیاز: محمد رضا هویدا

مدیر مسوول: محمد هدایت

سر دبیر: حفیظ الله زکی

جمعه ۱۰ حمل ۱۴۰۳

دانلود صفحات امروز روزنامه: 1 2 3 4 5 6 7 8

متن سخنرانی استاد سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور

-

متن سخنرانی استاد سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور

بسم الله الرحمن الرحيم
جناب آقای طاهر زهیر وزیر اطلاعات و فرهنگ، آقای وحید عمر رئیس اداره ارتباطات عامه و استراتژیک ریاست جمهوری، آقای شریفی رییس کمیته مصونیت، معینان و رؤسای ادارات دولتی، اعضای کمیته مشترک حکومت و رسانه ها، نمایندگان جامعه مدنی و مؤسسات غیر دولتی، اعضای بورد رهبری صندوق ملی حمایت از خبرنگاران و کارکنان رسانه ای، خبرنگاران و نمایندگان رسانه های دولتی و خصوصی، مهمانان گرامی، خانم ها و آقایان! السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.
امروز خوشحال هستیم که در مراسم افتتاحیه صندوق ملی حمایت از خبرنگاران و کارکنان رسانه ای و معرفی اعضای بورد رهبری این صندوق حضور یافته ایم. افتتاح صندوق جدید حمایت از خبرنگاران را به همه ژورنالیست ها و رسانه ها و اهالی قلم و مطبوعات و به نهادهای حامی خبرنگاران و رسانه ها مخصوصا به فدراسیون خبرنگاران افغانستان و به اعضای کمیته مشترک حکومت و رسانه ها و به اعضای بورد رهبری این صندوق صمیمانه تبریک می گویم. امیدوارم در شرایط خطیر کنونی دوره جدید صندوق ملی حمایت از خبرنگاران بتواند زمینه حد اقل حمایت های مالی از خبرنگاران و کارکنان رسانه ای را فراهم سازد.
حضار گرامی!
ما در حالی امروز صندوق حمایت از خبرنگاران را افتتاح می کنیم که در سراسر کشور حملات تروریست ها و تهاجمات گروه طالبان شدت یافته و ده ها تن از نیروهای شجاع و قهرمان امنیتی و دفاعی و افراد خیزش های مردمی به شهادت رسیده اند و ده ها هزار خانواده و افراد ملکی از ترس این گروه وحشی از خانه و کاشانه خود آواره شده اند.
من در ابتدا به روان پاک همه شهدای قهرمان نظامی و ملکی کشور و مخصوصا به شهدای رسانه ای که در طول این سال ها در راه تحکیم آزادی بیان جان باختند، درود می فرستم و برای همه مجروحان حوادث آرزوی شفا و صحت یابی دارد. به همین مناسبت لازم می بینم که در بخش اول صحبت هایم در رابطه به ماهیت جنگ جاری و مسئولیت ملی ما توضیحات کوتاهی خدمت شما به عرض برسانم:
جنگ کنونی دارای ویژگی ها و شاخصه هایی است که فهرست وار برخی از آن ها را بیان می کنم:
1. این یک جنگ کاملا نامشروع و تجاوزکارانه و از نگاه شریعت کاملا حرام و ناروا است. به همین جهت علمای جهان اسلام در طی کنفرانس های متعدد نامشروع بودن آن را به صراحت اعلام داشتند و روشن است که گروه طالبان که تشنه خون انسان و عاشق قدرت هستند، هیچ گونه توجه به فتواهای علما و هیچ گونه پایبندی به احکام شریعت ندارند و به صراحت آیه شریفه قرآن باغی شمرده می شوند.
2.  این جنگ ماهیت خارجی دارد و در این روزها حمایت ها و مداخلات آشکار خارجی را از زبان مقامات عالی کشور همسایه شنیدیم و این که رهبران گروه طالبان و خانواده های آنان در کجا اقامت دارند و از کجا حمایت می شوند و گروپ های مسلح و مجروحین جنگی آنان در کجا تداوی می شوند.
3. از تشدید جنگ و خشونت به صورت بی پیشینه توسط گروه طالبان روشن می گردد که صلح مورد ادعا سرابی بیش نیست و این گروه از شعار صلح سوء استفاده می کند اما از اساس به راه حل سیاسی باور ندارد و حتی به موافقتنامه ای که با جانب آمریکا امضا کرده هیچ تعهدی ندارد. زیرا از مواد آشکار این موافقتنامه کاهش خشونت و آتش بس و قطع رابطه با گروه های تروریستی دیگر و آغاز مذاکره واقعی و معنا دار بود که این گروه به هیچ یک از این تعهدات نه تنها عمل نکرده بلکه همه آن ها را به طور واضح و علنی نقض کرده است. در حقیقت هدف طالب کسب انحصاری قدرت از راه جنگ و زور است و به هیچ نوع راه حل مسالمت آمیز سیاسی و مشارکت عادلانه همه جوانب در قدرت سیاسی باورمند نیست. در طول دو سال گذشته به هر اندازه که ما شعار صلح دادیم و حسن نیت خود را نشان دادیم به همان اندازه و بلکه بیشتر از آن گروه طالبان خشونت را تشدید کردند و با بهانه های بنی اسرائیلی از میز مذاکره فرار کردند.
4.این جنگ، تنها جنگ با حکومت نیست. طالبان دشمن همه ملت افغانستان و دشمن تمام احزاب و تمام اقوام کشور است و از هیچ قوم این کشور نمایندگی نمی کند. این گروه در طول 27 سال عمر خود با همه اقوام کشور و با همه احزاب در همه 34 ولایت جنگیده و به تخریب همه بنیادهای کشور پرداخته است. این یک توجیه بسیار ابلهانه است که عده ای مطرح می کنند مبنی بر این که طالبان تنها با حکومت جنگ دارد و مردم نباید وارد این جنگ شوند. واقعا این یک ادعای مزخرف برای توجیه تماشاچی بودن و یا بی طرف بودن است به بهانه این که این جنگ به دیگران ربطی ندارد و یا بدتر از آن این که برخی می گویند نباید در این جنگ از حکومت حمایت کرد تا پروسه صلح صدمه نبیند!
5. این جنگ جنگ بر علیه همه ارزش های انسانی و حقوق بشری است. زیرا اندیشه متحجرانه این گروه هیچ تغییری نیافته است و کسانی که سخن از تغییر فکری طالبان می گویند در صدد توجیه این گروه و تطهیر آن هستند. دموکراسی، حق انسان ها در تعیین سرنوشت و انتخابات، حقوق بشر، حقوق زنان، حقوق اقلیت ها و آزادی بیان و رسانه های آزاد از دید این گروه مفاهیم بیگانه و خلاف شریعت و دین تلقی می شود. بدین جهت در این جنگ قبل از هر چیزی دیگر، مفاهیم و ارزش های مردم سالاری و حقوق بشری در معرض خطر و نابودی قرار دارند.
اما سؤال اساسی این است که در چنین وضعیتی وظیفه و مسئولیت ما چیست؟
به طور خلاصه باید گفت که مسئولیت همه ما در چند اصل خلاصه می شود:
1- ضرورت مقاومت سرتاسری ملی در عرصه های مختلف نظامی، سیاسی، فرهنگی و رسانه ای.
2-  ضرورت حمایت همه جانبه از نیروهای دفاعی و امنیتی.
3-  ضرورت ایجاد خیزش های مردمی در سرتاسر کشور و حمایت از آنان در چوکات حاکمیت دولتی.
4-             حفظ و تحکیم وحدت ملی و مبارزه با همه ظواهر نفاق و شقاق در میان اقوام باهم برادر کشور.
5- ضرورت اجماع سیاسی بین همه دولتمردان و سیاسیون و احزاب سیاسی و اجتناب از گرایش های فرد محورانه، قوم محورانه و حزب محورانه.
من به سهم خود تشکر می کنم از همه گروه ها و چهره های سیاسی و جهادی که در این ایام در ولایات مختلف در مقابل حملات طالبان بپا خاستند و از نیروهای دفاعی و خیزش های مردمی حمایت کردند. از ارزگان و دایکندی و غور و بادغیس گرفته تا پکتیا و لوگر و تا جوزجان و فاریاب و تخار و بدخشان و قندوز و بلخ و بغلان و سرپل و مناطق دیگر. این حرکت ها نشان دهنده یک قیام ملی سرتاسری در مقابل جنگ افروزی های گروه طالبان است.
خوشبختانه امروز جلسه شورای عالی مصالحه ملی در ارگ ریاست جمهوری دایر گردید که ضمن بحث ها و پیشنهادات بسیار سازنده از طرف اعضای مجلس، یک نوع اجماع قوی ملی و سیاسی در حمایت از نظام و حمایت از قوت های امنیتی و دفاعی نیز اعلام گردید.
در کنار این خیزش ها و مقاومت های مردانه باید یادآوری کرد که برخی متأسفانه به عنوان بلندگوی طالبان به توجیه و تطهیر آنان می پردازند. دیروز از یکی از افراد طالبان نقل شده بود که: «امیرخان متقی رئیس دعوت و ارشاد طالبان به ولسوالی کجران دایکندی رفته و در دیدار با مردم شیعه آنجا به آنان اطمینان داده که امارت خانه مشترک همه است و کسی نباید تشویش داشته باشد. نظام آینده نظام همه شمول خواهد بود و تمام مردم خود را در آن خواهند دید».
این تبلیغات پوچ برای کسانی ممکن است مؤثر باشد که گذشته سیاه طالبان را ندیده باشد. هم اکنون طالبان در مناطقی از دایکندی خانه و کاشانه مردم فقیر و دهقانان زحمتکش آنجا را هر روز به آتش می کشند و مردم را از خانه شان آواره ساخته اند و هر روز به هر ولسوالی اخطار می دهند که یا تسلیم شوید و یا آماده جنگ باشید و در طول سال های گذشته نیز صدها تن از افراد ملکی هزاره و شیعه در مسیر راه های غور، غزنی، دایکندی، ارزگان، زابل، میدان وردگ، سمنگان و پروان و مناطق دیگر توسط گروه طالبان سر بریده شدند و یا تیر باران شدند.
ما در گذشته یعنی 26 سال پیش هم دیدیم که امارت چگونه خانه مشترک همه بود؟ مگر همین طالبان نبود که رهبر مردم هزاره و شیعه استاد مزاری را با دست بسته و در حالی که ایشان را به اسارت خود گرفته بودند به شهادت رساندند؟ مگر همین گروه نبود که در مزار شریف و در بامیان و یکه ولنگ مردم را قتل عام کردند؟ مگر همین گروه که اکنون ادعای همه شمول بودن را دارد نبود که در مزار فریاد می کشید که تاجیک به تاجیکستان و اوزبک به اوزبکستان و هزاره به قبرستان برود! مردم هزاره و شیعیان افغانستان فریب این گونه تبلیغات را نمی خورند و از کسانی که هم شعارهای طالبان را نشخوار می کنند می خواهیم که بیش از این به مردم خود
خیانت نکنند و بلندگوی طالبان نشوند.
گروه طالبان باید بداند که هرگز به خیال خام امارت و نظام همه شمول خود نباشد. این گروه همان طور که در طول 27 سال گذشته نتوانسته در دل مردم افغانستان راه پیدا کند، بعد از این نیز جز کینه و نفرت بیشتر را نصیب نخواهد شد و هرگز نمی تواند از راه جنگ و تغلب بر  افغانستان و سرنوشت مردم ما مسلط شود. بنا بر این به نفع آنان و به نفع همه مردم افغانستان است که فرصت صلح را از دست ندهند و با خاتمه دادن به جنگ و خونریزی و پذیرفتن راه حل سیاسی، به میز مذاکره بازگردند و به حکم خداوند که صلح عادلانه و مشارکت عادلانه و احترام به حقوق همدیگر است تن دهند. 
حضار گرامی!
با توجه به این وضعیت باید بدانیم که هرچه زمان می گذرد، میزان خطرات و تهدیدات نسبت به نظام سیاسی و قانون اساسی و دستاوردهای 20 ساله ما بیشتر می شود و به طور خاص آزادی بیان و رسانه آزاد بیش از هرچیزی دیگر در معرض خطر است. این حالت می طلبد که آزادی بیان و خبرنگاران خود را بیش از هر وقت دیگر به طور همه جانبه مورد حمایت قرار دهیم و از طرف دیگر رسانه ها و خبرنگاران ما هم مسئولیت دارند که در کنار جمهوریت و نظام سیاسی کشور با جرئت و قاطعیت بایستند و از منافع ملی و ارزش های انسانی دفاع کنند و از هر عملی که باعث تضعیف روحیه مردم یا نیروهای دفاعی و امنیتی می شود اجتناب نمایند. نقش رسانه ها در شرایط جنگی و امنیتی امروز و با توجه به جنگ روانی دشمن، بسیار تعیین کننده است و از این رو در میزگردها نباید بحث هایی مطرح شود که با منافع ملی و مصالح علیای کشور در مغایرت باشد و یا اسرار نظامی و امنیتی را افشا شود.
احیای مجدد صندوق ملی حمایت از خبرنگاران، یک گام بسیار مهم در جهت حمایت از خبرنگاران و کارکنان رسانه ای است. احیای این صندوق و سازماندهی مجدد آن یک ضرورت بود که از دو سال پیش در جلسات کمیته مشترک مطرح شد و اعضای این کمیته با جدیت این موضوع را دنبال کردند. من از جلالت مآب رئیس جمهور تشکر می کنم  به خاطر حمایت همه جانبه ایشان از آزادی بیان و از خبرنگاران و از صندوق حمایت از خبرنگاران و از تشویق تجار و سکتور خصوصی برای کمک به این صندوق. رئیس جمهور در چندین صحبتی که باهم داشتیم  چندی پیش تأکید کردند که در صورتی از این صندوق حمایت می کند که یک صندوق معتبر ایجاد شود و با شفافیت و پاسخگویی عمل کند. در این جا بجا می دانم که از برادر گرامی آقای وحید عمر و همکاران ایشان آقای دواخان مینه پال و لطیف محمود و سایر دوستان تشکر کنم که در حل چالش های مربوطه و تسریع هدایات رئیس جمهور تلاش کردند و امروز به کمک این دوستان شاهد معرفی بورد رهبری جدید صندوق هستیم.
همچنین لازم می بینم از هیأت مدیره پیشین صندوق مخصوصا جناب آقای وردگ و همکاران ایشان تشکر کنم که در طول سالیان گذشته علی رغم همه چالش ها نام صندوق را زنده نگهداشتند و به اندازه توان خود در حمایت از خبرنگاران تلاش کردند.
حضار گرامی!
در جریان ساماندهی مجدد صندوق تغییرات اساسی و بنیادی ایجاد شده است که به برخی از نکات مهم آن اشاره می کنم:
اول این که هویت صندوق تعریف واضح یافته و حتی نام آن هم تغییر یافته است. هویت این صندوق، هویت ملی است و غیر حکومتی و غیر انتفاعی با شخصیت حقوقی مستقل که از نو در وزارت اطلاعات و فرهنگ ثبت شده و به نام شخصیت حقوقی خود جواز می گیرد. نقش حکومت در این صندوق تنها نقش حمایتی و نظارتی است و تمام فعالیت ها و تصمیمات آن مستقل است. همچنین در نام صندوق و مواد آن در کنار خبرنگاران، کارکنان رسانه ای نیز اضافه شده و به روشنی تعریف شده است تا در کنار خبرنگاران متضرر، سایر کارکنان رسانه ای نیز که مانند خبرنگاران در حوادث متضرر می شوند، از حمایت های صندوق مستفید شوند.
دوم این که برای صندوق طرزالعمل جدید که در حقیقت اساسنامه صندوق است تهیه شد. در این طرزالعمل تمام ابعاد و شرایط مربوط به فعالیت های صندوق، منابع مالی، طرز پرداخت کمک ها، نحوه کنترل و تفتیش و نظارت به صورت دقیق پیش بینی شده است. مطابق اساسنامه جدید بورد رهبری جدید برای دو سال ایجاد شده است که عبارت هستند از: نماینده پوهنحی ژورنالیزم پوهنتون کابل، نماینده آکادمی علوم، سه تن به انتخاب فدراسیون های خبرنگاران، سه تن به نماایندگی از رسانه های خصوصی، نماینده کمیته مشترک، نماینده اداره ارتباطات عامه و استراتژیک ریاست جمهوری، نماینده وزارت اطلاعات و فرهنگ، نماینده کمیته مصونیت خبرنگاران، نماینده کمیسیون دسترسی به اطلاعات.
نکته سوم وظیفه و  مسئولیت خطیر بورد رهبری است. این بورد عالی ترین مرجع تصمیم گیری صندوق است و فعالیت اعضای آن هم افتخاری و بدون امتیازات مادی است و رئیس بورد و رئیس دارالانشای صندوق هم توسط خود اعضا و از میان اعضا انتخاب می شوند. وظایف بورد در متن طرز العمل به صورت بسیار واضح بیان شده است.
چهارم این که مطابق مقرره کمیته مشترک حکومت و رسانه ها، صندوق ملی حمایت از خبرنگاران در مقابل کمیته مشترک پاسخگو و حسابده بوده و بورد رهبری صندوق مکلف است در هر ربع گزارش خود را به کمیته مشترک ارائه نماید. از این جهت باید گفت که بعد از این نقش و وظیفه کمیته مشترک نیز در رابطه با صندوق بسیار مهم و کلیدی است.
در پایان یکبار دیگر شروع کار صندوق ملی حمایت از خبرنگاران و کارکنان رسانه ای را مجددا تبریک می گویم و همچنین برای دوستان عزیز خود اعضای بورد رهبری صندوق آرزوی توفیق می کنم. شخصیت هایی که به عنوان اعضای بورد از طرف نهادهای تعیین شده در طرزالعمل معرفی شده اند عبارت هستند از: 1- محمد آصف احمدزی نماینده محترم آکادمی علوم 2- میرزکی احمد انصاری نماینده محترم پوهنحی ژورنالیزم پوهنتون کابل 3- حجت الله مجددی نماینده کمیته مشترک حکومت و رسانه ها 4- صابر مومند نماینده محترم وزارت اطلاعات و فرهنگ 5- زهرا موسوی نماینده محترم کمیسیون دسترسی به اطلاعات 6- صدیق الله توحیدی نماینده محترم کمیته مصونیت خبرنگاران 7- صمصامه سیرت از صدای آمریکا 8- حارث جمالزاده از تلویزیون یک 9- جاوید همیم از آژانس پژواک 10- دواخان مینه پال رئیس مرکز اطلاعات و رسانه های حکومت 11- عبدالمجیب خلوتگر عضو فدراسیون ژورنالیستان 12- ضیا بومیا عضو فدراسیون ژورنالیستان و 13- مکیه منیر عضو فدراسیون ژورنالیستان.
همه اعضای بورد که نام برده شد شخصیت های برجسته و مسلکی و با تجربه و دلسوز به رسانه و رسانه گران هستند. از همه اعضای بورد تقاضای جدی دارم که هرچه زودتر فعالیت عملی خود را آغاز نمایند تا در شرایط حساس کنونی از خبرنگاران و کارکنان رسانه ای خود آنچنانکه شایسته است حمایت کنیم.
تل دی وی افغانستان
و به امید تحکیم هرچه بیشتر آزادی بیان و حمایت همه جانبه از خبرنگاران و رسانه ها
تشکر از توجه شما 
السلام علیکم و رحمت الله و برکاته.

دیدگاه شما